An other day at the office.

Zondag 4 September 2016

En de vuilwatertank hebben we kunnen legen. Vlak na 8uur hebben we de camper kunnen parkeren boven de stortplaats naast de camping. Jammer genoeg konden we de schoonwatertank niet vullen, we hadden niet de juiste aansluiting op de kraan. Niet dat we verlaten zijn van schoon water, maar het is toch wel gemakkelijk als de tank vol is. Vanmiddag op de andere camping maar kijken of het daar wel mogelijk is de tank te vullen.

Al snel vinden we de goede route. We hebben ons voorgenomen vandaag alleen maar binnendoor te rijden en geen enkele meter Rijksweg te nemen. Natuurlijk hebben we ook de navigatie ingesteld, maar die stuurt ons steeds weer richting Rijksweg, en dat willen we nou juist niet. Dus gewoon ouderwets de papieren kaarten op de schoot en de aangegeven route blijven volgen tot de navigator zegt dat we ergens een andere weg op moeten. Ja, deze navigator kan echt kaartlezen, hoeft zelfs de kaart niet te draaien in de rijrichting. Waar vind je ze nog? Nou, ik heb er één.

We rijden een fantastische route. Door een paar steden, maar zeker ook door mooie landschappen, kleine dorpjes en gehuchten. Dan het serieuze werk. Een lange klim. Echt bochtenwerk en Danny kan aan de bak. Sturen, schakelen, soms inhalen en dan weer bochten afsnijden. Op sommige stukken is het stijgingspercentage ruim 13%. Hij moet echt aan het werk, misschien wel harder dan op kantoor.

Wat opvalt, is dat er veel grote groepen motoren ook deze route rijden, soms wel groepen van meer dan 50 stuks. We rijden, daar waar het kan, een beetje aan de kant, zodat de motoren ons  gemakkelijk kunnen inhalen. We worden diverse malen bedankt met een handgebaar, maar vooral met een uitgestoken rechter been. Een internationaal dank je wel? We denken het wel.

Onderweg halen we snel nog even een stokbrood bij een supermarkt die op zondag wel open is. Op de parkeerplaats eten we wat en gaan dan weer door. Na de steile klim volgt een glooiende afdaling en uiteindelijk komen we aan in Le Puy. Nu de camping nog even zoeken. We hebben het adres wel ingegeven in de navigatie, maar de camping waar we naar toe worden gestuurd, is niet de juiste camping. Het is een begraafplaats achter een bejaardentehuis. Geeft wel wat te denken. Blijkt de parkeerplaats voor het bejaardentehuis een camperplaats te zijn. Maar dan alleen voor kleine campers. De maximale doorrijhoogte is 1.90 meter. En dat gaan we niet redden met onze 2.70 meter. Daarnaast willen we niet gaan staan op een camperplaats, maar gewoon op een camping. Nog maar eens speuren in het ondoorgrondelijke navigatiesysteem. We vinden het juiste adres en geven dit in als bestemming. Even keren en dan de route weer volgen. Het begin gaat goed. Maar de straatjes worden steeds smaller en steiler. Een meer dan haakse bocht, die stapvoets genomen moet worden. Dat gaat niet lukken. Was eerder op de dag 13% geen probleem, deze meer dan 25%, vanuit stilstand gaat echt niet lukken. Dan maar proberen te keren en een andere route zoeken. Terug het centrum in. Al snel zien we de eerste borden richting de camping.

Het is een kleine camping. Naast een stadspark en aan de voet van een grote puist steen. Als we er om even 2 uur aankomen, en hebben ingecheckt, mogen we zelf een plekje zoeken. We kiezen voor plek 54, een ruime plek met ook nog een beetje schaduw. Na even nog wat gedronken te hebben trekken we de wandelschoenen aan en lopen richting het centrum. Het is er zowaar, zelfs op zondagmiddag, gezellig druk. De meeste winkels zijn wel gesloten, maar er is voldoende volk op de been. Nog even een terrasje pakken en dan weer verder. We komen uit bij de kathedraal. Het gaat de laatste honderden meters zeer steil omhoog. Danny haakt af. Hij krijgt kramp in zijn voeten en zoekt een gemakkelijke zitplaats. Grady gaat alsnog naar boven en schiet nog wat mooie foto’s.

Danny is gaan zitten bij een winkel die kant verkoopt. Maar dan wel handgemaakt, kantklossen dus. Hoe ging dat ook al weer? Allebei hebben we het gekund maar in lengte van jaren al niet meer gedaan. De uitleg in het Frans begrijpen we ook niet en dus zoeken we de terugweg naar de camping maar. Even een hapje koken en dan de dagelijkse beslommeringen van afwas en opruimen. Nog een bakje koffie. De route van morgen voorbereiden. Richting Vichy. Een camping waar we mogelijk ook weer een keertje kunnen vissen. Welterusten.