Weer een dagje cultuur
1 september 2016 - Nîmes, Frankrijk
donderdag 1 september 2016
Na een rustig ontbijt, nemen we om kwart over 9 weer de bus richting centrum van Nimes. Om de één of andere onduidelijke reden hoeven we van de buschauffeur geen kaartje te kopen. We snappen het ook, dus dan maar op de halte waar we moeten overstappen alsnog een kaartje uit de automaat gehaald. Je weet maar nooit of er controle is. We stappen weer uit bij de arena en lopen naar het zogenaamde (vrij vertaald) vierkante huis. in de laatste eeuw voor en de eerste eeuw na Christus heeft dit gebouw een belangrijke rol gespeeld inde geschiedenis van het Romeinse Rijk en de stad Nimes. Op zich is er niet veel te zien, maar er wordt wel een film vertoond waardoor je een aardig beeld krijgt wat het belang van dit huis en de stad is geweest in die tijd. Na een half uurtje lopen we weer naar buiten en proberen we met behulp van de platte grond van de stad de laatste Romeinse bezienswaardigheid te vinden. Geen enkel probleem. Al snel vinden we de uitkijktoren, waarover ook in de film wordt gesproken. Die Romeinen waren zo gek nog niet. Plaats de toren op het hoogste punt van de stad, en dan heb je een prima uitzicht over de omgeving en het naderen van eventuele vijanden. Een stevige klim volgt in het hedendaagse stadspark. En dat bij een temperatuur van boven de 30 graden.
Nog niet zo lang geleden stond ik op kantoor met een “groene” collega in de lift. Het was die dag behoorlijk aan de temperatuur en toch droeg hij een jasje en een dasje. Een derde collega maakte daarover een opmerking. De eerste collega zei toen: dat is mijn Caribische ervaring, niets veranderen aan je gewoonte maar gewoon je tempo een beetje aanpassen. En dat is nu juist wat wij vanmorgen ook gedaan hebben. Rustig aan de klim gemaakt en toen genoten van het uitzicht.
Daarna weer op het gemak naar beneden en weer de stad ingewandeld. Uiteindelijk hebben we heerlijk zitten lunchen op het plein bij de klokkentoren, place de la horloge. En uiteraard ook lekker mensen zitten kijken. Blijft toch een leuke bezigheid, al die verscheidenheid aan mensen die aan je voorbij trekken.
Uiteindelijk nemen we de bus weer terug en doen onderweg nog even wat boodschappen voor het avondeten. Straks misschien nog even een glaasje in de kantine. Ondertussen is de camper ook weer bijna reisklaar. Morgen gaan we weer verkassen. Niet zo heel ver. Eerst nog even wat bezoeken, het Romeinse aquaduct en dan naar Carpentras.
Na een rustig ontbijt, nemen we om kwart over 9 weer de bus richting centrum van Nimes. Om de één of andere onduidelijke reden hoeven we van de buschauffeur geen kaartje te kopen. We snappen het ook, dus dan maar op de halte waar we moeten overstappen alsnog een kaartje uit de automaat gehaald. Je weet maar nooit of er controle is. We stappen weer uit bij de arena en lopen naar het zogenaamde (vrij vertaald) vierkante huis. in de laatste eeuw voor en de eerste eeuw na Christus heeft dit gebouw een belangrijke rol gespeeld inde geschiedenis van het Romeinse Rijk en de stad Nimes. Op zich is er niet veel te zien, maar er wordt wel een film vertoond waardoor je een aardig beeld krijgt wat het belang van dit huis en de stad is geweest in die tijd. Na een half uurtje lopen we weer naar buiten en proberen we met behulp van de platte grond van de stad de laatste Romeinse bezienswaardigheid te vinden. Geen enkel probleem. Al snel vinden we de uitkijktoren, waarover ook in de film wordt gesproken. Die Romeinen waren zo gek nog niet. Plaats de toren op het hoogste punt van de stad, en dan heb je een prima uitzicht over de omgeving en het naderen van eventuele vijanden. Een stevige klim volgt in het hedendaagse stadspark. En dat bij een temperatuur van boven de 30 graden.
Nog niet zo lang geleden stond ik op kantoor met een “groene” collega in de lift. Het was die dag behoorlijk aan de temperatuur en toch droeg hij een jasje en een dasje. Een derde collega maakte daarover een opmerking. De eerste collega zei toen: dat is mijn Caribische ervaring, niets veranderen aan je gewoonte maar gewoon je tempo een beetje aanpassen. En dat is nu juist wat wij vanmorgen ook gedaan hebben. Rustig aan de klim gemaakt en toen genoten van het uitzicht.
Daarna weer op het gemak naar beneden en weer de stad ingewandeld. Uiteindelijk hebben we heerlijk zitten lunchen op het plein bij de klokkentoren, place de la horloge. En uiteraard ook lekker mensen zitten kijken. Blijft toch een leuke bezigheid, al die verscheidenheid aan mensen die aan je voorbij trekken.
Uiteindelijk nemen we de bus weer terug en doen onderweg nog even wat boodschappen voor het avondeten. Straks misschien nog even een glaasje in de kantine. Ondertussen is de camper ook weer bijna reisklaar. Morgen gaan we weer verkassen. Niet zo heel ver. Eerst nog even wat bezoeken, het Romeinse aquaduct en dan naar Carpentras.
Hier geen bijzonderheden, het is geruisloos september geworden. Veel mensen vragen zich af of er wel een zomer is geweest. Behalve dan de dagen van boven de 26 graden. We zullen het er mee moeten doen. Tot lees.