Een rondje Ravenna

vrijdag 4 september 2015

Gisterenavond hebben we uitgebreid de kaarten bestudeerd. Wat gaat de bestemming worden? Passen we de route (een beetje) aan of houden we vast aan het oorspronkelijke plan? De keuze valt op de eerste optie. We plannen de route naar Ravenna. Richting de Adriatische kust. Zeg maar de Oostkust van Italië. Heeft ook iets te maken met de studie van Grady destijds. We zoeken een camping in de omgeving en vinden er eentje tussen Ravenna en Rimini. Het plan is om bijtijds te vertrekken. De stad bezoeken en in de loop van de middag, begin van de avond de camping op te zoeken.

Na de gebruikelijke ochtendrituelen lukt het inderdaad om bijtijds te vertrekken. Iets meer dan 70 kilometer voor de wielen. Eerst nog even de schoonwatertank bijvullen, navigatie instellen en vertrekken maar. Al snel blijkt dat het weer goed is, om ook actuele wegenkaarten bij je te hebben. Miepie, onze navigatrice, stuurt ons ergens anders heen dan dat de kaarten aangeven. Dan toch maar de kaarten volgen. Gelukkig is Grady een uitzondering op dit vlak, zij kan wel kaartlezen, dus met behulp van Grady-Grady komen we na een uurtje (ja, heel veel binnendoor rijden en met wel erg veel snelheidsbeperkingen) pakken we de digitaal aangegeven route weer op.

De Italiaanse manier van rijden hebben we ons inmiddels deels eigen gemaakt. We vergeten het (veel) te hard rijden en inhalen waar het niet mag maar. Wel gebruiken we regelmatig beide rijbanen wanneer het asfalt zo slecht is, dat rijden binnen je eigen baan bijna onmogelijk is. Wel extra veel gebruik maken van de buitenspiegels dan. Zodra er een snelle racer achter je zit, weer terug in je oorspronkelijke baan.

We arriveren in Ravenna en gaan op zoek naar een geschikte parkeerplek. We zien er eentje vlak bij het station, maar weten er niet te komen. We volgen wat borden voor parkeerplaatsen, maar die staan of vol, of hebben geen plekken van een meter of 8 beschikbaar. We crossen aardig de stad door en zien wel heel veel aan de ruiten voorbij gaan, maar we kunnen nergens stoppen. Dit is slecht voor het humeur van Danny. Behoorlijk gefrustreerd kachelt hij door de stad en wordt alleen maar bozer. Hij zoekt naar alternatieven, maar weet die niet te vinden. Na lang zoeken, en wikken en wegen, dan maar op zoek naar de jachthaven van Ravenna. Die ligt weliswaar behoorlijk buiten de stad, maar er is parkeergelegenheid in overvloed. Dan maar op zoek naar een bakkie troost. Snel gevonden en na een kleine wandeling de camper maar weer opgezocht.

We besluiten om dan maar naar de uitgezochte camping te rijden en de plannen weer een beetje aan te passen. We naderen Cervia, plaats van bestemming. Langs de weg staan al borden met aanduidingen voor de camping. Deze komen niet overeen met Miepie haar aanwijzingen. We volgen de borden. Weer door een stad, smalle straten, moeilijke bochten, maar we komen aan bij de camping. We mogen ook hier zelf een plekje zoeken. Wat opvalt is dat het best een grote camping is, zo midden in de stad. Ook dat de plaatsen voor wat betreft vierkante meters ook niet verkeerd zijn. De plekken zijn allen vaak heel smal, maar wel lang. We vinden een plek waar we ons in kunnen vinden. Plek 271. Lekker in de schaduw, aan de rand van de camping.

Lunch hebben we onderweg al gehaald bij de gele driepoot. Dus kunnen we al snel lekker uitgebreid bij komen van de frustraties en het drukke verkeer. Dan toch maar even de band plakken van de fiets van  Danny. Kunnen we straks lekker de fiets pakken en kan het busje blijven staan. Nog even wat boodschappen voor vanavond. De BBQ gaat aan. En lopen naar de supermarkt bij ruim 30 plus, terug met volle tassen, is eigenlijk geen optie. Dus ouderwets fiets op de kop, bandje lichten, gaatje zoeken, plakkertje erop, bandje terug, oppompen en wegwezen.

De supermarkt is snel gevonden. Laatste dingetjes worden aangeschaft. We rekenen af. Komen we buiten, regent het. Maar wel gek, regen waar je niet nat van wordt. Het is zo warm. Dat de druppels direct verdampen. Boodschappen naar de camping, en dan weer op de fiets voor een rondje strand en stad. Band weer bijna leeg. Hoe kan dat nou? Gaatje was toch geplakt. Beetje bijpompen en weer op de stalen ros. Na een  kleine drie kilometer weer op de velg. Zou er dan nog een gaatje inzitten? Vervolgens wordt het regelmatig een stukje fietsen, bijpompen en weer verder. En dan, een fietsenmaker. Snel naar binnen. Man spreekt geen Engels of Duits. Maar met handen en voeten, en een beetje ondersteuning van Grady (die een beetje Italiaans verstaat) komen we er wel uit. Lekke band. Nieuwe binnenband, maar hij gaat hem niet vervangen. Kent de systemen van de oer Nederlandse fietsen blijkbaar niet, en zegt het juiste gereedschap niet te hebben.

Dus weer pompen en snel verder rijden. Op de camping zit een fietsenverhuur, misschien dat deze uitkomst biedt. Nee, wil zich er niet aan wagen en zegt ook het juiste gereedschap niet te hebben. Er zit niets anders op dan toch zelf weer de fiets op zijn kop te zetten en ouderwets met een bak water op zoek te gaan naar het lek. Grady doet het speurwerk en al snel is het gat gevonden. Oude plakkertje heeft losgelaten. Groter plakkertje er overheen, maar wel even geduld om alles te laten drogen. Na een half uurtje geduld en een beetje oppompen staat de fiets weer overeind en blijft de band hard. Gelukkig maar.

Voor de BBQ waait het veel te hard. Het weer is een beetje omgeslagen en al enige uren dreigt het hard te gaan regenen, maar gebeurt dat niet…..    We besluiten om het vlees en de vis dan maar binnen even op de grilplaat te leggen gewoon op het kooktoestel. Lukt prima. Smaakte weer heerlijk.

Plannen voor morgen: met de fiets naar het station en vervolgens met de trein alsnog naar Ravenna. Kijken of we de geplande stadswandeling toch nog kunnen maken.

Inmiddels is het ook wel weer eens tijd om wat tussenstanden te vermelden.
- autokilometers 1729
- fietskilometers ongeveer 20
- vis nog geen (hengels nog niet eens uitgepakt)
- skipbo 3-3, maar Danny 6 in de min