Verbazing en verrassing, of andersom

Dinsdag 15 september

Vanmorgen hebben we heerlijk buiten kunnen ontbijten. Oké, het terrein was nog wat vochtig maar de temperatuur was aangenaam en de zon deed zijn best de temperatuur al wat omhoog te brengen. Dan de fietsen van de drager en klaarmaken voor vertrek. Water, camera, accu, fietscomputer en dan aan de gang. In de richting van Haarzuilens. We willen graag kasteel De Haar bezoeken. Heel lang geleden zijn we er al een keer geweest en weten dat er de nodige griffioenen te vinden zijn. Dus Grady helemaal happy. Gisteren heeft zij al online tickets besteld. We mogen om 11 uur naar binnen. Alles uitstekend geregeld. We voelen ons volledig veilig. En we vinden de nodige griffioenen. Helaas mogen we binnen de flits niet gebruiken en dus zijn niet alle foto’s even goed.

Na bijna twee uur rondgedwaald te hebben zoeken we de fietsen weer op. Even verderop een stop voor de lunch. Smaakt prima. Weer even verder nog een stop. Vers fruit uit eigen boomgaard. Dan terug naar de camping. Alle bij elkaar precies 20 kilometer weggetrapt. Even bijkomen.

Dan de verbazing. Nieuwe overburen. De mensen soms klagen dat er bij een verkeerscontrole overgewicht (meer dan het maximum laadvermogen, en niet lijfelijk) wordt vastgesteld. Naast het gebruikelijke campingmeubilair komt het volgende uit de diverse ruimtes van de caravan: 2 tafels, 4 bijzettafels, extra kooktoestel om buiten te kunnen koken, inclusief extra gasfles, extra koelkast en 2 koelboxen. En noem maar op. Wie weet wat er morgen nog naar buiten wordt getoverd. Oven, frituurpan of wat dan ook.

Denk je in de afgelopen 50 jaar al heel veel gezien te hebben op de campings, blijf je je toch nog steeds verbazen. De naaste buren gaan waarschijnlijk morgen vertrekken. De voortent wordt afgebroken. De vloerkleden worden gebezemd en opgevouwen. Haringen worden schoon gepoetst. Niet vreemd tot nu toe. Dan gaat de buurman met een emmer sop aan de gang. Gaat de volledig buitenkant van de caravan (op de camping) staan boenen. Echt, nog nooit gezien in al die jaren. Maar we laten ons eigenlijk niet meer verrassen op kampeergebied.

Danny besluit om toch nog maar even te gaan vissen. Hengels staan al klaar. Laatste spullen verzamelen en op naar de waterkant. Het wordt wel erg warm en het voer raakt op. Inpakken en terug naar het busje. Halverwege ziet hij wat bekende gezichten. Grady, schoonzus en nichtje wilden even komen kijken aan de waterkant. Dat liep dus even anders. Maar wat een mooie verrassing. Bezoek op de camping. 3 weken geleden nog samen op Zeeuws Vlaanderen en nu hier op bezoek midden in het mooie Woerden.

Na het eten snel afwassen en de wandelschoenen aan. Een ijsje halen in de stad. Gelukkig weet Grady goed de weg. Het ijs was heerlijk. Terug naar de camping en dan de gebruikelijke avondrituelen.