Kilometers maken.

9 september 2016 - Val De Vesle, Frankrijk

vrijdag 9 september 2016

Ook nu weer eerst even terug naar gisteren. We hebben weer een poging gedaan een beetje uit te slapen. Het lukte ons redelijk. Daarna hebben we gewoon het “gemak” gehouden. Rustig aan starten. Na het ontbijt ook nog een bak koffie en dan weer rustig de route opzoeken. Met behulp van de navigatie en de ouderwetse kaarten gaat dat heel gemakkelijk. De route is ook niet moeilijk. We hoeven maar een paar wegnummers te volgen en het is ruim 230 kilometer rechtuit in noordelijke richting naar Reims. We kunnen lekker doorrijden op het merendeel van de route. Onderweg nog wel even gestopt voor een beetje diesel voor de camper en een broodje voor onszelf. Nog een paar kilometer te gaan. Stond destijds in de campinggidsen, 16 of 17 jaar geleden (precies weten we het ook niet meer) ook al aangegeven dat je bij de graansilo de weg moest verlaten, nu was dat nog steeds zo. Nog een klein stukje, een paar honderd meter. Bij de bar / supermarkt / wedlokaal links af. Hoe we ook keken en zochten, er was toch wel wat veranderd de laatste jaren. De winkel was er niet meer, maar gelukkig stonden de wegwijzerbordjes er nog wel. We mochten onder begeleiding van de eigenaresse een plekje zoeken. Bijna hetzelfde plekje als destijds. Ook op de camping is er wel wat veranderd. De stacaravans zijn verdwenen, alleen nog maar vrije plekken. Het sanitair-gebouw is absoluut verbeterd. Toen waren het 4 verbouwde bushokjes (overigens niets mis mee, ze functioneerden), nu staat er een modern gebouw voorzien van alle gemakken. Het grindpad waar Danny destijds een historische jeu de boules wedstrijd heeft gespeeld is ook verdwenen (jammer volgens hem). Er ligt nu overal asfalt. Als we ons hebben geïnstalleerd, eerst maar weer eens  een glaasje. Voor de rest, de middag lekker relaxen en een beetje lezen. Voor het avondeten doen we gemakkelijk. Een gebakken eitje op brood. Na de afwas en lekker douchen nog maar weer een spelletje en dan lekker slapen.

Vanmorgen ook weer een poging gedaan om wat langer te slapen. Is redelijk gelukt. Dan is het wachten op de bakker die vers gebakken brood verkoopt op de camping. En ja, als de bakker dan niet komt op het afgesproken tijdstip, raken de mensen in verwarring. Zeker 20 minuten staan ze al te wachten. Wij wachten rustig af tot er een busje de camping oprijdt en uitgebreid claxonneert. De bakker is aanwezig. We laten de wachtenden rustig voor gaan en wachten onze beurt af. De broodjes zijn nog net een beetje warm. Heerlijk. Nog een bak koffie er in en dan pakken we de Gazelles nog maar weer eens van het fietsenrek af. De bedoeling is om op de fiets naar de stad Reims te gaan. Hebben we destijds ook gedaan, dus we kennen de route (denken we).

Bij het verlaten van de camping zien we een bekende Barendrechtse (voormalig) fotograaf die de camping ook wil verlaten en we groeten hem vriendelijk. We pakken de spullen die we denken nodig te hebben en gooien de benen in de rondte, de trappers draaien. Toch blijkt het lastig te zijn de route te vinden. Er is meer veranderd dan alleen het gebouw op de camping. We fietsen over tractorpaden naast de “Route National”, fietsen verkeerd in een aantal dorpjes, we hebben het niet naar ons zin met de langsrazende vrachtwagens. Na een kilometer of 10 besluiten we een wat andere route te pakken en dat lukt. We komen aan in de stad Reims. Maar waar zijn die verdomde bordjes naar het centrum nou? Niet te vinden. Op gevoel rijden we verder, en ja hoor, eindelijk een bordje Centre Ville. Klimmen, dalen, tussen het autoverkeer doorrijden, misschien niet overal toegestaan, soms tegen het verkeer in, bereiken we het centrum. 25 kilometer gereden. Kuis kapot en kramp op plaatsen waar je het niet wilt hebben. (thuis fietsen we ook wel, maar verder dan het winkelcentrum en de vereniging komen we ook niet, en dat is slecht honderden meters). Even lekker rondstruinen door het centrum, een hapje eten en dan weer terug. Gelukkig hebben we tussentijds bij de VVV een goede kaart weten te halen met de juiste fietsroute. Was de heenweg nog veel klimmen en dalen, terug was bijna vlak, lekker langs het kanaal, tot vlak bij de camping. Uit en thuis was het 46 kilometer en we kunnen ons niet herinneren wanneer we op 1 dag zoveel kilometers hebben gemaakt op de oerdegelijke Hollandse fietsen. Laten we het er maar op houden dat we de nodige opgedane calorieën van de  afgelopen 3 weken er een beetje af hebben getrapt.

Onderweg hebben we ook nog even de dagelijkse boodschappen gedaan en terug op de camping worden de fietsen ontdaan van hun zwaar beladen fietstassen. Eerst maar even wat drinken en nog genieten van het overheerlijke weer. Lekker het zonnetje meepakken, zeg maar. Met het eten doen we lekker Hollands, pannenkoeken en we sluiten wel Frans af: kaasplakje. Nog even genieten van de zon en dan maar snel de camper in. Na het verdwijnen van de zon, daalt de temperatuur toch wel heel snel en is het niet echt lekker meer om buiten te zitten. Misschien nog een spelletje en morgen een dagje rust, even de beenspieren laten bijkomen. Of toch nog een klein stukje inde omgeving fietsen om de stijfheid weg te rijden?

Foto’s

2 Reacties

  1. Corine:
    9 september 2016
    Oom Peter?
  2. Henk Stoopendaal:
    10 september 2016
    Goed gedaan jongens. de fiets pakken maar ja niet alles blijft hetzelfde. Dat merk je dan. Ik lees nooit iets over politie of iets dergelijks. Zijn jullie dan zo braaf of zijn er niet in die dorpjes.
    Het schiet nu wel op he. Nog een week en dan zijn jullie onderweg naar een landje waar het klimaat min of meer van slag is.
    Ooit gehoord van de temperatuur tussen twintig en negen en twintig graden.
    Een makkie voor het KNMI.
    Nog veel genoegen en beleef nog een week het Franse land.