Het einde van de vakantie komt dichterbij

zondag 11 september 2016

Na zo’n inspannende dag is het goed om maar weer eens een rustdag in te gelasten. Na op het gemak te zijn opgestaan, gewacht te hebben tot de bakker met zijn warme broodjes op de camping verscheen, lekker het ontbijt genoten. We voelen allebei onze beenspieren wel een beetje. Ja, we zijn het ook niet meer gewend om zoveel te fietsen op één dag, en dan ook nog zo lekker klimmen en dalen. Veel mensen op de camping lachen ons uit dat we dit gedaan hebben zonder elektrische ondersteuning. Nee, we hebben nog gewoon oerdegelijke ouderwetse fietsen waarbij je zelf de energie moet leveren om vooruit, en in dit geval, omhoog moet zien te komen. Het is ons gelukt, en eigenlijk zijn we er best wel een beetje trots op.

Nu gewoon lekker onderuit hangen en genieten van het mooie weer. Een beetje lezen. Hopen op verbinding met het web. Kunnen we ook een beetje de kranten lezen en de actualiteit volgen. In de loop van de ochtend stapt Danny toch nog even op de fiets. Even naar de buurtsuper een buurtschap verderop. Val de Vesle bestaat namelijk uit een 4-tal buurtschappen die samen het dorpje vormen. Bij de lokale buurtsuper haalt hij wat brood en wat te drinken. Als hij terug komt op de camping, geeft hij aan naast spierpijn ook wel aan andere delen van het lichaam te voelen dat er gisteren behoorlijk is gefietst. Het doet zeer op ongewenste plekken, zeg maar. Voor het avondeten maar even een restantje uit de vriezer gehaald. Smaakte weer prima. Nog even een spelletje, wat lezen en dan al weer slapen.

Ook vanmorgen even gewacht tot de bakker weer op de camping kwam. De broodjes kun je bijna niet verser krijgen. Bakkie koffie erbij, en het ontbijt is weer binnen. Even voor 9 uur verlaten we de camping. De “echte tour de France” treedt ook buiten haar grenzen. Denk maar aan de start in Rotterdam en Utrecht de laatste jaren. Wij hebben besloten om vandaag Frankrijk te verlaten en naar Luxemburg te rijden. Ook willen we weer alles binnendoor rijden. Onderweg rijden we door een plaatsje heen waar een rally van klassieke auto’s van start gaat. Snel zoeken we een parkeerplaats voor de camper en Danny maakt gauw wat foto’s. Ook van een klassieke Porsche, speciaal voor zijn maatje Frank. We zijn precies op tijd. De foto’s zijn nog niet gemaakt, of de klassiekers vertrekken vanaf de parkeerplaats.

Wij gaan ook weer verder. Geen Rijksweg. Via Verdun naderen we de grens. Nog een paar kilometer en dan moeten we toch echt 10 kilometer Rijksweg nemen anders komen we absoluut niet bij de camping. Nog even een bak koffie bij een tankstation (waar Danny nog even in gesprek raakt met een Hongaarse vrachtwagenchauffeur, die prima Duits spreekt) en dan snel naar de camping. Dankzij de bordjes langs de weg, en de navigatie, vinden we deze gemakkelijk. De camping is niet al te groot, maar ziet er wel erg goed uit. Vooral het sanitair-gebouw verdient alle lof. Perfect. Keurig, modern, maar vooral super schoon. Morgen wellicht weer de fietsen pakken en dan richting Luxemburg stad. Een kilometer of 7 volgens alle kaarten. In ieder geval proberen daar een brandweerbeeldje te scoren. Is in het verleden ook gelukt. We weten allebei nog ongeveer waar het winkeltje zat. Nu maar hopen dat we het weten te vinden (vooral voor Danny).

Het is nu zondag. Donderdag moeten we weer thuis zijn. Dus het aftellen is nu echt begonnen. Nog even lekker genieten van het mooie weer, maar vooral van de tijd die we voor elkaar hebben. Nog maar een paar nachtjes, en dan gaat het “gewone leven” weer beginnen. Nog even niet aan denken.