vriendinnen voor het leven

zondag 20 september 2015

Onder een stralende zon, en even boven de 20 graden, zijn we even na 8 uur vertrokken. We nemen de Autostrada om een beetje op te schieten. Oké het is de tolweg, maar deze rijdt vele malen beter dan de wegen binnendoor. Voor een deel is het dezelfde route, maar dan terug, die we ruim 2 weken geleden naar het zuiden hebben gereden. Ongeveer 300 kilometer voor de wielen. Grady heeft een camping weten te vinden net onder Innsbruck. Aan een meertje, Natterer See. Misschien dat we er eindelijk toch eens kunnen vissen.

De reis gaat voorspoedig, wel wat file op de Brenner-pass, een beetje bij het tolloket, maar verder gaat het best wel lekker. Wel heel veel last van de wind tijdens de passage van de Brenner-pass. Vraagt toch wel heel veel van de concentratie van de man achter het stuur. Dan moet je ook nog rekening houden met het gekke rijgedrag van de Italianen. We stoppen een keertje om de tank en de maag te vullen en schaffen ook gelijk weer een Autobahn-fignet voor Oostenrijk aan.  

Even na het middaguur verlaten we de snelweg en via soms wat smalle straatjes bereiken we de camping. Het ziet er super goed uit en we mogen zelf een plekje kiezen. Natuurlijk kiezen we een plek vlak aan de See, het meer. De sanitaire voorzieningen zien er meer dan super uit. Je kunt goed merken dat deze camping al diverse prijzen heeft gewonnen.

Nadat we de plek een beetje hebben geïnstalleerd, maar weer even melden op het kantoor. We hebben plek N204. Met een beetje goeie wil kan de hengel vanonder de luifel worden ingegooid. Eerst maar is even kijken of er wel vis in het meertje (See) zit. En dat is het geval. Al snel ziet Danny karpers van 70 tot 80 centimeter voorbij zwemmen.

Snel terug naar de receptie. Melden welke plaats we hebben en vragen naar een visvergunning. *&%$#, mag er niet gevist worden. Echt zonde. Of zal hij het toch illegaal proberen? Om eventuele problemen te voorkomen blijven de visspullen toch maar gewoon ingepakt, ook al doet het best wel een beetje pijn.

Dat het weer minder was hier vlak bij Innsbruck, wisten we. Maar toch is het vreemd wanneer je na ruim 3 en een halve week ineens een vest en een lange broek aantrekt om het nog een beetje aangenaam te hebben. Maar we waren er op voorbereid, en toch valt het tegen. Drie weken een korte broek, en dan ineens weer een lange broek en een fleecevest aan. Maar ons motto blijft, we hebben heerlijke weken achter de rug, het is droog, dus niet klagen, maar dragen.

Als we onze plek naar ons zin hebben ingericht, komen er 2 Duitse dames met een tentje. Opzetten moet geen probleem zijn, zou je denken. Maar dan ziet Danny dat zij de dunne en kleine haringen met een stalen buis in de vol stenen zittende bodem proberen te krijgen. Hij kan dit echt niet aanzien en als een ware heer stelt hij zijn hamer beschikbaar. De dames zijn superblij en bedanken hem op voorhand meermaals. Als de tent eenmaal staat brengen zij de hamer gelukkig weer terug. Duizend maal dank, zo lief en zo netjes dat hij een en ander had gezien en de hamer beschikbaar stelde. Iedere keer als hij langsloopt (doet hij het expres) krijgt hij liefdevolle glimlachen te zien. Hij heeft er waarschijnlijk vriendinnen voor het leven bij gekregen.

De camping loopt toch nog aardig vol. Naast ons komt een ouder echtpaar uit Frankrijk met een camper. Zij hebben duidelijk een “heel fijne en gezellige reis” achter de rug. Danny zit buiten te puzzelen en probeert de conversatie te volgen. Ook al verstaat hij er geen bal van, hij begrijpt wel dat ze het onderling minder gezellig hebben. Uitgebreide discussies over hoe de camper moet staan gaan er echt niet vriendelijk aan toe. Gelukkig gaat het er bij ons een stuk vriendelijker aan toe en hebben we daar een eigen systeem in ontwikkeld in de loop van de jaren.

Strakjes nog even lekker eten. Ook al hebben we van alles nog in voorraad, gaan we toch naar het restaurant aan het meertje een vorkje prikken. Grady is nu bezig met haar siësta, straks wakker maken en dan kijken wat de pot schaft. Morgen met de bus, vertrekkend vanaf de camping (als campinggast gratis, we zijn tenslotte Hollanders), naar Innsbruck. Beetje winkelen en kijken naar oude bekende straatbeelden. We hebben er nu al zin in.