Een bijzondere dag.

dinsdag 27 september 2022

Die stad vol historie hebben we uiteindelijk gevonden, maar hoe, hierover later meer.

We starten de bus al even voor acht uur. De route is bekend (denken we). Ongeveer 225 kilometer te gaan waarvan een groot deel buiten de rijkswegen om, zeg maar via de route national, zoals ze dat in Frankrijk noemen, hier in Portugal aangeduide met IP-wegen. Het duurt wel ongeveer dertig kilometer voordat we de verbrande bossen en berghellingen achter ons kunnen laten. Wat moet het spannend geweest zijn hier in de omgeving half augustus. Eenmaal op de doorgaande route schieten we best wel lekker op, maar mogen we blij zijn in ons eigen land met de kwaliteit van het asfalt, ook op de provinciale wegen. Na meer dan honderd kilometer hobbelen, gaten in de wegen, heen en weer schudden ben je nog blij dat je eventuele vullingen nog in je tanden en kiezen zitten. Wel maken we even een stop om de tank weer bij te vullen. Helaas geen koffie en een broodje hier. Dus maar weer op weg. Gelukkig vinden we binnen twintig kilometer wel een gelegenheid waar dat kan.

Nog honderd kilometer te gaan, denken we. We volgen Miepie. Gisteravond het gezocht adres ingevoerd. Moet dus gaan lukken. Nog een stukje Rijksweg, de juiste afslag en dan even binnendoor. Komen we in een “gat” terecht wat helemaal niet klopt. Blijkt Miepie toch weer die laatste updates van haar geheugen gemist te hebben, waarschijnlijk.

Dan maar Miepie 2 inschakelijken, oftewel de telefoon. Mogen we nog even 18 kilometer terugrijden. Eenmaal aangekomen in Braganca, onze bestemming, rijden we blijkbaar te snel, of zijn de satellieten te traag met reactie. We worden door heel smalle straatjes gestuurd en zelfs door een poort waar we absoluut niet doorheen kunnen. Met een beetje moeite straatje keren, tegen het verkeer in, en dan vinden we toch de plek die we in gedachten hadden.

Normaal overnachten we altijd op een camping, maar deze keer (voor de tweede keer in acht reizen) overnachten we op en zogenaamde camperplaats. Minimale voorzieningen, maar wel vlak bij de bezienswaardigheden. En heel Hollands, deze keer gratis. Ook mooi meegenomen.

Supermarkt zijn we onderweg niet echt tegengekomen. Dan maar even zoeken met één van die mooie zoekmachines. Wel is er een supermarkt tegenover de camperplaats maar die is net even dicht in verband met de siësta. Blijkt er toch een Duitse grootgrutter niet al te ver weg te zitten. Dan maar de fietsen pakken en op weg.

Gemakkelijk vinden we deze winkel en doen de benodigde inkopen. Fietstassen zitten weer vol. Daarna kiezen we ervoor centrum opzoeken. Lukt vrij gemakkelijk. Al snel vinden we een terrasje waar we heerlijk genieten van de lunch en een drankje.

Gaan we verder op de fiets, of gaan we met de fiets aan de hand lopen door het centrum. We kiezen voor het laatste: we komen door de oude delen van de stad met de nodige oude gebouwen: kerken en musea, maar ook het gemeentehuis en het monument voor de gevallenen in de eerste wereld oorlog. De wandeling met fieten valt aan het einde best wel tegen. De nodige klimmetjes omhoog, waar ook onze fietsen met ondersteuning niet hebben kunnen helpen. Uiteindelijk komen we weer bij de camper aan. Snel de boodschappen uitladen uit de fietstassen en opruimen daar waar het nodig is.

Dan relaxen. De een  in de zon, de ander in de schaduw. Boekje, glaasje, af en toe een beetje indutten en weer verder. Hier op de camperplaats zijn geen sanitaire voorzieningen (douche, toilet). Toch wil Danny zich opfrissen. Oude techniek inschakelen (hij wil geen gebruik maken van de douche in de  camper). Waterfles vullen, vol in de zon leggen voor een beetje opwarming. En het lukt hem deze keer zowaar ook weer.

Danny heeft Grady al aangekondigd dat hij verwacht dat we deze reis toch echt de gasfles moeten verwisselen. Hij blijkt rond zeven uur gelijk te krijgen. Voor een kop thee zet Grady de ketel op. Het gas begint goed maar binnen twee minuten neemt het snel af en blijkt het toch echt op te zijn.

Dan maar weer de luiken open en de fles verwisselen: het is even rekken en strekken in de nauwe ruimte voor de gasfles. Als alles weer op zijn plek staat is het even spannend: is het ook echt goed gegaan? We moeten nog een extra beveiliging uitschakelen en dat kan de ketel weer opwarmen!

Voor het avondeten nemen we het verse brood en wat lekker beleg en dan is het tijd om plannen te maken voor morgen en vast vooruitkijken voor de komende twee weken. Straks nog een spelletje en dan morgen weer verder.