Een bijzondere reisdag

vrijdag 9 september 2022

Even na half tien gooien we de kar aan de gang. 165 kilometer voor de wielen. En inderdaad, vandaag weer alles binnendoor. En daar ligt ook gelijk de uitdaging. Met onze bus het centrum van de stad door. Met bijna acht meter wordt dat toch echt wel een beetje sturen. Maar ja, de winkels worden ook bevoorraad door grote vrachtwagens, dus waarom zal het ons dan niet lukken. Hier en daar een beetje extra werken met de spiegels, maar uiteindelijk na ruim een uur kunnen we de stad achter ons laten. Wel tussendoor even een beetje diesel tanken. Rij nooit door tot je tank bijna leeg is, je weet nooit wanneer je weer een tankstation tegenkomt. Dit weten we uit ervaring. In 2010 in WA bijna met een lege tank gestaan, en dat wil je echt niet meemaken. Dus tank half leeg, of iets meer, stoppen en volgooien.

Het is wel de dag geworden van de rotondes. We hebben ze niet echt geteld, maar het zijn er meer dan honderd geweest vandaag. Soms enkele op nog geen vijftig meter van elkaar, soms een dubbele en noem maar op. Rijden van de een naar de ander. Heb je geen of weinig ervaring met rotondes, neem dan eens deze route. Niet normaal zo veel waren het er vandaag.

Wat ook opviel, waren de vele speciale transporten die we onderweg zijn tegengekomen. De zogenaamde convoi exceptional. Oftewel grote transporten die begeleid worden. En soms moet je daar dan voor aan de kant. Gewoon bijzonder om er zo veel te zien op de route.

Onderweg even stoppen voor een bak koffie en dan weer door, nog zestig kilometer te gaan. We nemen de gele weg en denken gemakkelijk de stad La Rochelle te bereiken. Maar we lopen tegen een kleine wegopbreking aan. Over 2 kilometer doen we daardoor ruim 3 kwartier. Maar ja asfalteren hoort erbij om goede wegen te hebben.

De camping ligt in een dorpje iets verderop. Miepie stuurt ons op de juiste route. Nou ja, een permanente wegafsluiting kent ze niet. We hebben het de afgelopen dagen al vaker ervaren. Ze heeft niet de meest actuele update opgeslagen. Ook vandaag biedt de telefoon weer de oplossing. Beetje omrijden maar uiteindelijk vinden we de camping. Inchecken en dan snel onderuit. De toegewezen plek is wat aan de kleine kant. Dus de bus maar zoveel mogelijk in de bosjes zetten. Het fietsenrek steekt nog een klein beetje uit over het pad. Moeten de andere campinggasten maar een beetje oppassen en goed sturen.

Danny staat in de keuken een lekkere maaltijd klaar te maken. Na het eten nog even afwassen, een beetje opruimen, chemisch toilet legen, watertank vullen en dan echt een beetje hangen. Ook wel naar de route voor morgen kijken. We hebben het plan om echt wat kilometers weg te trappen. Hiervoor laten we wel ons principe een beetje varen. Zoveel mogelijk kilometers binnendoor. Dat doen we morgen dus niet. Even Miepie anders instellen en dan de route zoeken. Pakken we toch maar de snelweg om te zorgen dat we even opschieten op de route naar de Algarve. Geplande afstand is 436 kilometer, naar een aanbevolen camping (door een goede vriendin van ons) net over de Frans-Spaanse grens. Wel hebben we de wekker gezet om bijtijds te kunnen vertrekken.