Een grote verrassing of toch niet?

zaterdag 10 september 2022

Eerst even terug naar gisteren. We schreven al dat je nooit te lang moet wachten met het tanken. Gelukkig hadden wij een en ander gisteren ook al geregeld, maar vanmorgen bleek maar weer eens wat voor risico je neemt wanneer je te lang wacht met tanken. Het duurde “slechts” 80 kilometer na vertrek voor dat we het eerste tankstation tegenkwamen. Dus wacht niet te lang en tank op tijd, nogmaals het is slechts een advies.

Na gisterenavond nog een spelletje te hebben gedaan, op tijd naar bed. Wekker loopt om zeven uur al weer af. Tring, tring, het is zeven uur. Tijd om op te staan. Danny zet koffie en thee. Checkt zijn telefoon of er nog belangrijke berichten zijn. Eentje is dat wel. Tegen middernacht, gemist omdat we al sliepen, een berichtje van (schoon)zus. ‘Nichtje is naar ons onderweg, omdat  ze ons onwaarschijnlijk mist. Oké, plannen aanpassen. Zo snel als we kunnen rijden we naar de luchthaven van San Sebastian, net in Spanje. Kijken op de aankomstborden van vluchten vanaf Schiphol, Zestienhoven, Eindhoven en zelfs Groningen en Aken. Geen Nederlandse vluchten. Ook vragen we ons af hoe ze dit gaat combineren met school. Net gestart op middelbare school en dan er nu al tussenuit knijpen. Voor het slapen vinden we wel een oplossing. Wachten en nog eens wachten. En wie er komt? Geen nichtje. Dan maar even bellen met de familie.’ Blijkt ons nichtje helemaal niet te komen, maar worden we gewaarschuwd voor een hele zware storm die dezelfde naam draagt en langzaamaan de richting opkomt waar wij nu verblijven. Toch jammer, of hebben we geluk met de voorwaarschuwing? Nobody knows.

We hebben een prima rit achter de rug. Begin was erg rustig. Alleen rond Bordeaux was het redelijk druk. Verder viel het reuze mee en een groot voordeel van de péage: geen rotondes vandaag! 😊. Na een enkele stop voor koffie en een broodje arriveren we rond een uur of twee op de camping, slechts een enkele kilometer van de hoofdweg. We krijgen een plekje toegewezen. Hebben we al snel gevonden. Toch wel een klein plekje. Past de camper van zijn nooit niet op, laat staan dat we dan ook nog ergens kunnen zitten. Danny terug naar het kantoor. Kunnen we geen grotere plek krijgen? Die zijn er niet. Wel mogen we twee plekken naast elkaar in gebruik nemen. Dat doen we dan ook. Hebben we nog een beetje ruimte rondom de camper.

Wat opvalt is dat de camping bijna volledig gevuld is. Erg veel jonge gasten en meiden van diverse nationaliteiten. Allemaal met surfplanken. Schijnt hier dus prima te kunnen. Een grote verscheidenheid aan kampeermiddelen, juist door die jongeren denken we. Luxe campers, daktenten, verbouwde busjes en stationwagons, kleine tentjes en nog veel meer improvisatie. Maar bijna allemaal met surfplanken. Ook nog erg veel gezinnen met jonge kinderen. Zal dus wel lang rumoerig zijn vanavond. Na het eten maar eens kijken of we de golven kunnen vinden.

Na het eten snel de afwas doen. Camera pakken en de bus op slot. Het pad naar beneden. We denken wel ruim 200 honderd meter boven de oceaan te staan. Het pad loopt ook snel naar beneden. We zijn niet de enigen. Het is gewoon druk op het wandelpad. Al snel blijkt waarom. De nodige golfsurfers keren terug naar de camping en de anderen, net als wij, stoppen halverwege de afdaling om te genieten van de meer dan mooie zonsondergang. Fantastisch.

Straks spelletje en plannen maken voor morgen. Waarschijnlijk gaan we de uitdaging aan. De berg af naar beneden naar het dorpje zal het probleem niet zijn, maar weer terug naar boven? Waarschijnlijk gaan we de maximale capaciteit van de accu’s van onze e-bikes gebruiken om weer boven te komen. Lijkt ons geen enkel probleem. Na terugkomst gewoon weer aan de stekker hangen en dan kunnen we de volgende dag gewoon weer verder.