Calorieën verbranden

Nadat we vanmorgen onze luiken opentrokken, en de gordijnen van de bus hadden geopend, bleek het een sombere ochtend te zijn. Een heel vette miezerregen, waarvan je doornat kan worden. Op het gemakje starten dus maar vandaag. Broodje, koffie en dan nog even wat lezen. Uiteindelijk toch maar de regenjassen aangedaan en op de fietsen gestapt. Overvaren naar het eilandje Egholm. Gisteren nog wel even nagevraagd bij de receptie of we er kunnen fietsen. Wordt niet aangeraden. Wel zijn er vier wandelroutes uitgezet die goed te lopen zijn.

We hebben het veer van elf uur. Vijf minuten varen en dan al weer van de boot af. Al snel blijkt dat het enige asfalt te vinden is bij de aanlegplaats van de veerboot, 25 meter om de boot af te komen. Dan gaat de weg over in een puinweg. Alleen maar stenen. Maar nog wel redelijk te fietsen. Dus toch maar doortrappen. Soms helemaal in het randje zoals de wielrenners de kasseistroken nemen in de wedstrijd Parijs – Roubais. En dat alles op onze oerdegelijke Hollandse stadfietsen.

Egholm staat bekend om zijn natuurschoon en zijn bewoners. Vele verschillende vogels, sommige komen alleen maar  hier voor. Alleen jammer van het weer, we zien de vogels niet. Alleen wanneer het weer een beetje opklaart hoor je ze wel. Ook moeten er vossen en reeën voorkomen. Bij gunstig weer zijn er zelfs zeehonden te vinden op de stranden. Het eiland wordt nog bewoond door 13 gezinnen en ik denk dat we alle huizen wel hebben gezien tijdens onze tocht. Ze hebben er zelfs een schooltje en wanneer we er voorbij fietsen blijkt het ook nog in gebruik te zijn voor de kinderen van het eiland. De puinweg gaat langzaam over in een zandpad. Af en toe moeten we afstappen om de grote gaten en plassen te omzeilen. Dan wordt zandpad een veredeld karrenspoor. Fietsen gaat nog wel, maar door het hoge gras zijn de schoenen en de onderkant van de broeken al snel doorwaternat.

Ineens zien we op ongeveer 400 meter voor ons twee reeën door het weiland springen en snel weer uit het beeld verdwijnen. Het karrenspoor houdt ook op. Dan moeten we toch echt afstappen en de laatste honderden meters leggen we te voet af, zelfs een klein stukje over het strand. Toch ruim 6 kilometer terreinrijden overleefd. Even wachten op het bootje en dan snel terug naar de camping. Droge kleding en vooral droge schoenen. Wel spoelen we de fietsen nog een beetje af. Ruim zes kilometer zo fietsen zorgt er wel voor dat het vuil, zand, modder, gras en zeewier overal op de fiets is terug te vinden. Ook maar even een warme kom soep nemen.

Wanneer we de magen gevuld hebben en weer een beetje op temperatuur zijn, stappen we toch weer op de fiets. Het weer lijkt op te klaren. We willen nog wat oude gestapelde stenen gaan bekijken. Het is wel aan de andere kant van de stad, maar onze toeristenkaart, en een beetje gezond richtingsgevoel moeten we een heel eind kunnen komen. Het park waar het om gaat, is niet al te moeilijk te vinden en we rijden het binnen. Nog even zoeken waar we een en ander kunnen gaan zien.

Dat bereiken we dus helemaal niet. We rijden nog maar net het park in krijg ik een lekke band. Einde van deze fietstocht. Plakspullen niet bij ons. Dus terug lopen. Hoeveel kilometer was het? Niet echt op gelet, maar het zal een stevige trippel gaan worden. Ik geef de sleutels mee aan Grady, zij fietst alvast terug naar de camping. Ik zal wel even bezig zijn om de hele weg lopend af te moeten leggen. Tempo er in. Na vijftig minuten, het zweet op de rug en toch wel moe, kom ik aan op de camping. Vijf kilometer in 50 minuten is toch niet slecht dacht ik. Na een dagje van zoveel bewegen zal ik wel heel wat calorieën hebben weggewerkt. Komt dat goddelijke six-pack toch misschien nog eens terug. Inmiddels is het weer behoorlijk opgeknapt. We zetten snel de schoenen te drogen in de zon.

We kunnen zelfs nog even buiten zitten. Eén van de andere campinggasten maakt een wandelingetje over de camping en we raken aan de praat. Blijkt hij, samen met zijn vriendin, uit Dordrecht te komen. Zij rijden gedurende drie weken met de fiets door Duitsland en Denemarken en vertrekken morgen met de trein richting Nederland. We bakken pannenkoeken en daarna nemen we de route voor morgen nog even door.