Dag van de afkortingen

vrijdag 11 oktober 2013

Toen we vanmorgen opstonden, was het best wel frisjes te noemen, zijn we helemaal niet meer gewend na 4 weken, met temperaturen die ´s nachts maar zelden onder de 18 graden zakken. Maar ja, dan eten we maar een keertje binnen. Na een rustig ontbijt, gevolgd door een bakje koffie en de kranten, toch alles maar weer vastzetten. We hoeven niet ver te rijden, maar het geeft zo´n rommel als de stroop, suiker, koffie, en noem maar op, over de vloer met elkaar gaan strijden. Even na negen uur nog even de gastank dichtdraaien, stroomkabel aan de kant en we vertrekken. Op naar het AIS, Australian Institute of Sports.  Zo de eerste afkorting staat er. Het is goed te vergelijken met ons Papendal. We krijgen een rondleiding van één van de sporters, die woont op de campus (ook op dit terrein) en hier ook traint. We zien diverse sportaccommodaties. Netbal (in het sportstadion, Ahoy in het klein), de hal voor het volleybal, de trainingshal voor de gymnasten, het kracht en conditiehonk en een van de drie zwembaden. Hij geeft aardig uitleg hoe alles hier is geregeld en hoe er wordt geselecteerd voor de diverse sporten.  We hadden best nog wel meer willen zien. Wat ons ook nog opviel was dat er in een groot aantal vitrines, met daarin veelal de sportuitrusting van één van de atleten die heeft deelgenomen aan een WK of OS (weer twee) en medailles hadden gewonnen, deze prijzen ook in de vitrines lagen. Echt tientallen. Nog niet eerder gezien.

Na nog even een bak koffie op naar het AWM, Australian War Memorial. In dit museum wordt aandacht besteedt aan alle oorlogen waar Australië bij betrokken is geweest, onder andere de eerste en tweede wereldoorlog. Jammer genoeg wordt het gedeelte met de tentoonstelling over de eerste wereldoorlog verbouwd, dit in verband met het feit dat het volgend jaar 100 geleden is, dat zij deelnamen. Het leger vormde het ANZAC (Australian New Zealand Army Corps) om te vechten in Europa, onder andere in België, Frankrijk en ook in Nederland. Ondanks dat dat gedeelte was gesloten kunnen we terugkijken op een indrukwekkende maar vooral ook leerzame middag.

Daarna nog even de stad in geweest en een stukje rondgereden in de stad. Terug op de camping, was de wind nog steeds niet gaan liggen. Buiten zitten kon echt niet meer in een korte broek. Tenminste, als je niet morgen ziek uit bed wilde stappen. Even kijken naar de plannen voor de komende dagen. Nog iets meer dan 600 kilometer naar Melbourne. Gaan we waarschijnlijk opsplitsen in drie etappes van rond de 200 kilometer. Morgen starten en maandag zijn we dus in de stad van bestemming. Hopelijk gaan we onderweg nog wat zien, in de boeken die we bij ons hebben, en de brochures die we hebben verzameld staat helemaal niets. Dus afwachten maar.