Een dag vol tegenslagen

donderdag 3 september 2015

Tegenslag 1.
Danny zit qua slapen nog steeds niet in het vakantieritme. Iedere morgen is hij even na zes uur (zonder wekker) wakker. En dat terwijl hij toch echt niet hoeft te werken. Toch staat hij dan maar op, gaat een beetje de kranten lezen (als er wifi beschikbaar is), een beetje lopen over de camping en een puzzeltje maken.

Zo ook vanmorgen. Kwart over zes is hij wakker, dit keer zoals blijkt, door de vuilniswagen die piepend achteruit rijdt om de vuilcontainers op de camping te komen legen. Even naar het toilet, computer opstarten en alle websites even nagaan.

Gelukkig is Grady ook vroeg wakker. Dan maar een bak koffie en een beker thee maken, ontbijten en de boel reis klaar gaan maken. Nog even de bestemming invoeren in de navigatie, stroomkabel opruimen en betalen voor de afgelopen nachten. Paspoorten niet vergeten, die hebben we moeten inleveren bij aankomst op de camping. Grady maakt nog snel even een paar foto’s van het Garda-meer bij morgenlicht en even na acht uur rijden we de camping af.

Tegenslag 2.
Op de een of andere  manier staat de stoel van Danny heel anders ingesteld dan de afgelopen dagen. Hij zit met zijn hoofd bijna tegen het plafond. Hij moet helemaal krom gaan zitten om goed naar voor te kunnen kijken. Ook kan hij het dashboard niet goed zien, dus snelheid en dat soort dingen zijn niet af te lezen. Zodra het kan, busje aan de kant en proberen de stoel opnieuw in te stellen. Lukt niet. Toch maar rijden en dan zien we wel. Danny geeft aan zich te voelen als die man in de reclame van “ken uw snelheid”. Je weet wel, zo’n mannetje dat door een woonwijk heen rijdt en steeds zijn hoofd buigt om zijn snelheid te controleren, net als heel vroeger van die knikkende hondjes op de hoedenplank. Nog 2 keer stoppen, maar het wil nog steeds niet lukken. Dan nog een keer stoppen bij een groot tankstation met parkeerplaats. Hier kunnen we ook de vuilwatertank legen en dan ziet Danny ineens dat er nog een knop aan zijn stoel zit. Uitproberen maar. En ja hoor, zakt de stoel ineens naar beneden en kan hij alles weer zien. Inmiddels heeft hij wel last van zijn rug gekregen, maar ja, daar heb je weer pillen voor. Vervolgens wordt het rijden een stuk plezieriger. Dit tot we de Autostrada (de Italiaanse tolweg) verlaten.

Tegenslag 3.
We draaien de SS434 op. Nog ruim 80 kilometer te gaan. Nu hebben we de afgelopen jaren al heel veel slechte wegen bereden in diverse landen ter wereld, maar dit verwacht je echt niet in Italië, wij in ieder geval niet. Hier en daar slalom rijden om de gaten in het wegdek te missen, schommelend over de uitgereden weg. Je zou er zeeziek van worden. Toch schieten we lekker op. Vooral omdat de vrachtwagens die we inhalen, mooi ruimte maken om ze voorbij te rijden. Zij rijden ook midden op de weg om de gaten te missen en het schommelen een beetje te voorkomen. Dus toch ook een meevallertje.

Tegenslag 4.
Onderweg ook nog even in een heel mooi winkelcentrum de basisvoorraad aan kunnen vullen. We pakken weer snel de route op en we komen steeds dichter bij Ferrara (ja echt goed geschreven, het is echt geen Ferrari). De navigatie  stuurt ons netjes door de stad heen. Tenminste dat hopen we. Op 4 kilometer afstand stopt de navigatie er mee. Gelukkig staat de camping al op de borden aangegeven. Dus ouderwets, de kaart op schoot (ja hebben we bij ons, en Grady is een uitstekende navigator, ja een vrouw die kan kaartlezen) en de bordjes volgen. Net buiten het centrum vinden we de gemeentelijke camping. Inschrijven en een plaatsje zoeken. We hebben een heel ruime keuze, als we maar wel de aanwijzingen van de beheerder volgen. Gelukkig spreekt hij uitstekend Engels en begrijpen we de instructies. Mooie plek gevonden, installeren en dan lunchen.

Tegenslag 5.
Na de broodjes pakken we de fiets en rijden richting het oude centrum  van Ferrara. Een echt oude vestingstad. Fietsen over een weg van aan elkaar gemetselde keien. Geen kasseien of kinderhoofdjes, maar eigenlijk grote kiezelstenen. Het is wel een mooie stad. We parkeren de fietsen midden in het centrum. Lopen even het meer dan 800 jaar oude slot binnen en gaan dan op jacht naar de eerste griffioenen. Al weer een meevaller. Voor de dom liggen er 2. Zo, die score is binnen. Nog even verder zoeken en we vinden er nog 2. Tegenover de dom staat een kraam met souvenirs. En ja hoor, Danny scoort ook zijn eerste beeldje deze vakantie. Dus niet alleen maar tegenslagen deze dag.

We struinen een poosje door het centrum. Soms een achterafstraatje en dan weer een smalle steegjes met leuke winkeltjes. Wat alleen opvalt, is dat die leuke winkeltjes allemaal gesloten zijn. Na enig speurwerk blijkt  dat bijna alle winkels op donderdag na half drie zijn gesloten. Hebben wij weer. Gelukkig zijn de terrassen wel geopend. Even een rustmomentje. Wat drinken en dan de fietsen weer opzoeken. Lekker over stadswal terugrijden. Als je bedenkt hoe lang die stadswal is, en hoe hoog, moeten er wel miljoenen stenen zijn gebruikt om deze ooit te bouwen.

Tegenslag 6.
Terug op de camping gaan we lekker in de schaduw zitten onder de bomen naast de camper. We nemen wat te drinken. Binnen 10 minuten wordt Danny opgevreten door een soort minimuggen. Hij heeft dan al meer dan 15 bulten. Snel alle middelen opzoeken om erger te voorkomen en proberen niet te krabben daar waar het jeukt.

Dan is het langzaamaan tijd om al weer wat te gaan eten. Eerst de route voor morgen plannen. Het gaat naar Ravenna aan de Adriatische kust. Uurtje rijden. Moet wel gaan lukken, als de navigatie het tenminste weer gaat doen of Grady weer haar rol van Miep-Miep weer uitstekend weet in te vullen.

Dan toch ook nog tegenslag 7. Als Danny de fietsen weer op het fietsenrek zet, heeft hij een lekke achterband en Grady mogelijk een lekke voorband. Nou ja, dat zien we morgen dan wel weer.

Gelukkig zijn er ook positieve meldingen. Het kwijtgeraakte puzzelboek is teruggevonden. Het avondeten was heerlijk en Grady heeft met behulp van de diverse aanwezige gebruiksaanwijzingen de navigatie (en radio) weer aan de gang gekregen. Zullen we dan straks ook maar een spelletje Skippbo spelen. Misschien wint Danny dan vanavond ook een keertje.