Dinsdag 19 oktober

19 oktober 2010 - Perth, Australië

 

Dinsdag 19 oktober

Wat is zo’n chalet dan groot, zeker wanneer je het vergelijkt met ons busje. Lekker de ruimte en alles onder handbereik. Na de BBQ van gisterenavond hebben we nog lekker even op de veranda gezeten en zitten genieten van het warme weer. Na een heerlijke nacht staan we redelijk op tijd op. We willen inderdaad naar Frematle, een stadje niet zo heel ver her vandaan. Volgens mij is het ook een routeplaats in de grote zeilrace van de Zweedse autofabrikant. Eerst maar eens even kijken op de kaart hoe we er naar toe moeten rijden. Miepie hebben we niet meer onder handbereik, dus vandaag gewoon weer lekker ouderwets met de kaart op schoot. Lijkt wat ingewikkeld. Eerst de stad door, de juiste highway vinden en dan nog een stukje rechtdoor. Achteraf valt het allemaal wel mee. Bijna alles rechtdoor. Gewoon de weg blijven volgen. De highway gaat dwars door de stad. Wel om de paar honderd meter een stoplicht, dus echt opschieten doen we niet. Na een klein uurtje bereiken we de Fematle Prison, de gevangenis. In alle boeken staat deze vermeld om zeer zeker een bezoekje te brengen. Doen wij dus ook. Het is een vrij groot complex met meerdere gebouwen, gebouwd einde 19de eeuw door de gevangenen zelf. We doen één van de 4 rondleidingen en krijgen een goed beeld hoe de gevangenen hebben geleefd hier tussen de muren. Cellen van 2 bij 1, geen stroom tot 1982, geen toiletten maar strontemmers (zelfs tot de sluiting in 1991). Wanneer we de belangrijkste delen van het complex hebben gezien, worden we weer vrijgelaten. De auto parkeren we aan de haven. Is lekker dicht bij het centrum van de stad. Even langs de oude brandweergarage (nu restaurant en backpackershotel) en het oude douanegebouw (niet meer in gebruik). Even verderop staat het Round House. Dit gebouw had meerdere functies. Het ligt bovenop een soort stadswal en is in het verleden gebruikt als gevangenis, uitkijktoren, voor vlaggenparade en tijdsaanduiding. De vlaggenparade wordt nog steeds gehouden. Er staat een grote vlaggenmast met een vlag van Australië, WA, de Aboriginals, stad Fremantle en nog enkele sponsors. De tijdbal ontbreekt, deze is in reparatie. Van elke boot die de haven binnen komt varen wordt gedurende 10 minuten de landsvlag gehesen om het schip en haar bemanning welkom te heten. De tijdbal wordt om precies 13.00 uur naar benden gehaald, zodat de schepen weten hoe laat het precies is en de apparatuur weer gelijk gezet kan worden. Vroeger dan natuurlijk, tegenwoordig niet meer in het digitale tijdperk. Ook staat er een kanon. Dit wordt afgeschoten op de zelfde tijd als de bal wordt neergehaald. Nee niet door het schot. Het afschieten van het kanon was de tijdsaanduiding voor de inwoners van de stad. Een aantal jaar geleden is deze traditie in ere hersteld, uiteraard alleen om bezoekers te trekken. Eén van vrijwilligers heeft een bezoeker uitgekozen die het kanon op het juiste moment mag afschieten. Uiteraard wel met een moderne lading en een drukknop op afstand. Aftellen en knallen maar. Toch ook weer leuk om meegemaakt te hebben. Door naar de visserijhaven, hier moet een kleine brouwerij (Little Creatures) zijn, tevens restaurant, die te bezoeken is. Er wordt gebrouwen, dus echt binnen kijken is er niet bij. Wel hebben we een pakketje meegenomen. Dan even shoppen in het oude centrum. Komen we langs een groot gebouw, een Ierse pub, annex hotel. Even omhoog kijken: O’ Grady’s. Daar moeten we uiteraard iets drinken. Nog een beetje rondslenteren en dan de auto maar weer opzoeken. Terug naar de camping: Beetje luieren, lezen, eten, spelletje en naar bed. Morgen de stad in. Het Kingspark (groter dan het bekende park in New York), winkelen en het brandweermuseum. Er wordt zowaar regen voorspelt, dus de regenjassen maar weer eens opzoeken. Waar zijn die ook al weer?

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Bert:
    20 oktober 2010
    Prachtig allemaal, genot om alles te zo op afstand mee te kunnen belevenen. Veel plezier nog.

    Groet, Bert k
  2. Henk en Lia:
    20 oktober 2010
    Zo langzamerhand zijn jullie zeker een beetje aan het afkicken?
    Maar het zal wel lekker zijn om niet meer met die grote bak te reizen.
    Mooi dat men daar de oude dingen in ere houdt.
    Dan krijg je ook nog een kijkje hoe het vroeger ging.
    En dan nu aftellen maar.
    Pa en Moes.