Eindelijk weer eens verbinding

dinsdag 11 september 2018

Eerst maar eens even terugblikken op de afgelopen dagen.

Zondag hebben we na de koffie de fietsen maar weer van het rek gepakt. Flesje drinken  mee. Voor de zekerheid plakspullen maar in de tas. Camera mee en ook de laptop maar ingepakt. Kijken of we later op de dag ergens een beetje wifi kunnen vinden zodat het verhaal van zaterdag eindelijk geplaatst kan worden. Achteraf blijkt dat ook gelukt te zijn.

We fietsen langs de Moezel. Mooi aangelegd fietspad, op een stukje van ongeveer 3 kilometer na. Daar is een grindpad, maar redelijk te doen. Na een uurtje even stoppen om wat water te drinken. Weer verder en weer een half uur later stoppen in Kröv voor een bak koffie. We hebben er toch al ruim 20 kilometer op zitten. De koffie smaakt prima. Wanneer we hebben afgerekend, pakken we de fietsen weer en trappen de laatste 7 kilometer naar Traben-Trarbach weg.

Ondanks, of juist, omdat het zondag is, is het er gezellig druk. Ook is er nog een soort rommelmarkt. Die zal ongetwijfeld ook het nodige volk trekken. We zoeken een terrasje op met zicht op de rivier. Voor de terugweg hebben we tickets geboekt voor de boot. Om kwart over twee moeten we ons melden aan de steiger. En ook daar weer een gedrang van jewelste. Vele mensen denken zeker dat ze vooraan moeten staan, omdat ze anders niet mee mogen. We laten ze lekker voor gaan. Ongeveer 50 mensen moeten mee, op een boot waar plaats is voor 540 passagiers. Plek zat dus.

De tocht duurt twee uur en dan staan we weer in Bernkastel-Kues. Nog even een stukje fietsen en dan zijn we weer op de camping. Zetten de fietsen neer, halen de spullen uit de tas. Schenken wat in en dan roept Danny ineens heel hard. Hij ziet een collega Y en haar partner F voorbij fietsen. Wat een toeval. We maken even een praatje en ieder gaat zijn gang.

Een paar uurtjes later nodigt Danny ze nog even uit voor een glaasje. Even wat ervaringen en plannen van de vakantie delen. Gezellig. Op een zeker moment toch maar gedag gezegd. Wij doen nog even een spelletje en zoeken dan ook de bedden op.

Gisteren eerst maar weer eens wat langer uitslapen. Een paar bakken koffie en dan nemen we al weer de fiets. Fietstassen vol met statiegeldflessen en –blikken. Eerst langs de supermarkt. Hier in Duitsland zit er ook statiegeld op alle blikjes en kleine plastic flessen. Na een paar dagen verzamelen hebben we er toch heel wat en we willen alles zoveel mogelijk kwijt voordat we Duitsland gaan verlaten.

We zoeken het centrum op. Oude herinneringen komen terug. Weet je nog? Was dat wel hier? En ook vandaag is het hier behoorlijk druk. Met moeite vinden we een plekje op een terras om even wat te eten. Maar het lukt, en bovendien nog erg smakelijk ook. Danny weet weer een beeldje te scoren. Nou ja, beeldje, veertig centimeter grote raaf aangekleed als brandweerman. Die kon hij na zijn eerder gescoorde kikkers natuurlijk niet laten staan. Met  enige moeite lukt het om de grote doos, waarin de raaf verpakt is, mee te nemen op de fiets.

Het eten willen we ’s avonds lekker gemakkelijk doen. We halen wel even een frietje en worst bij de shop. Dus niet. Alles uitverkocht. Dan maar restjes eten. Y en F komen ook weer even langs. Zij hebben ook de fiets gepakt. Naar Traben-Trarbach. Zij hebben alleen heen en weer gefietst. Nog snel even een biertje gehaald en met z’n vieren zitten we gezellig onder de luifel te kletsen. Onderwerpen te over. Ook wel weer leuk om een collega die je al zo lang kent, nu in een paar uur tijd heel anders gaat leren kennen. Wanneer het wat frisser wordt, nemen we afscheid.

Zij reizen morgen door naar Oostenrijk en wij gaan weer richting Nederland. We willen naar Valkenburg. Danny heeft een andere collega, die daar in de buurt woont, om advies gevraagd over welke camping het beste zal gaan lukken. Gelukkig krijgen we antwoord.

Gelukkig hadden we gisterenavond bijna alles al ingepakt. Vroeg douchen. Nog een bak koffie en de laatste dingen inpakken. Kastjes dicht, luiken dicht. Stroomkabel opgerold, gasfles dicht, poortjes omhoog, kasten buiten op slot en rijden maar. Op naar Nederland.

Een aardige route waar het niet al te druk is. Gemakkelijk vinden we de camping, aan het parcours van de Amstel-Goldrace. Niet dat we daar aan mee willen doen, maar ja, het is weer zo’n aardig wetenswaardigheidje. Even rond het middaguur staan we geïnstalleerd en straks gaan we het centrum in.