Ff geen verbinding, einde deel 3 en terug bij de start.

Donderdag 23 maart 2017.

Gisteren hebben we de mooie plek in Kiama verlaten. Eerst nog een stukje Princess Highway en toen twee andere toeristische routes gevolgd richting Sydney. Het was weer flink sturen zo nu en dan. Maar wat een mooie route. Onderweg nog een paar keer gestopt om wat mooie plaatjes te schieten.

Even na het middaguur bereiken we de camping, even ten zuiden van het vliegveld van Sydney. De camping hebben we gevonden via internet. Daar was al te lezen dat het niet veel bijzonders was, en dat klopte. Maar het was lekker dicht bij de stad en nog dichter bij de locatie waar de camper vanmorgen moesten inleveren. Van alle campings die we de afgelopen 4 weken hebben gehad was dit echt de minste. Een kleine plek. Amper 2 meter naast de camper om te kunnen zitten en uitzicht op de waslijnen. Wel was de dame van de receptie heel erg vriendelijk en verwees ons naar de boulevard waar we wat konden eten en drinken en uitzicht hadden vanaf het strand op de haven en het vliegveld.

Als we ons een beetje hebben geïnstalleerd lopen we naar de boulevard. Het is drukkend warm. Er is regen, nee heel veel regen voorspeld. Als we lekker even hebben gezeten aan het strand, wat hebben gedronken en gegeten, willen we nog even verder lopen. Maar gezien de donkere lucht gaan we toch maar terug naar de camping. We zijn net terug wanneer het begint te regenen. Toch maar alles dichtdoen in de bus, het regent een beetje in. Geen probleem, ook al is het nog steeds boven de 25 graden. Dan de airco maar even lekker aan.

Voor het avondeten maken we de restjes die we aan boord hebben een beetje op. Vast een beetje opruimen. We moeten morgen de camper tenslotte helaas weer inleveren.

Jammer genoeg is de wifi op de camping heel slecht. Daarnaast hebben we onze tegoed van de onboard wifi volledig verbruikt, dus vanavond even geen contact.

Na een heerlijke nachtrust, vanmorgen toch nog een beetje bijtijds opgestaan. Het busje moet aan kant en de tassen moeten weer worden ingepakt. Nog even de laatste dingen schoonmaken en nog even ontbijten. Afvalwaterslang naar binnen, stroomkabel loskoppelen en oprollen, gasttank afsluiten en dan de laatste 8 kilometer. Rijden we nog verkeerd ook, ondanks de navigatie. Het was verkeerstechnisch ook best wel een lastig stukje. Even verderop kunnen we een U-bocht maken en hebben de juiste route al weer heel snel te pakken. Gevonden. Inleveren en dan met zelf te regelen vervoer op naar het hotel. Zo komt er een einde aan deel 3 van deze vakantie (Bangkok, Tasmanië en Zuid-Oost Australië).

Er is een shuttlebus beschikbaar, veel goedkoper dan een taxi. Onze Italiaanse chauffeur, Guisseppe, brengt ons vlot naar het hotel. Onderweg vertelt hij in korte tijd wel honderd verhalen, vooral over de passagiers die hij in zijn busje heeft gehad. Na een klein half uur komen we  aan bij het hotel. Het is hetzelfde hotel als in 2010, waar onze avonturen in Australië begonnen. Deze keer een kamer op de bovenste verdieping. Een suite. Menig student in NL heeft minder ruimte dan dat wij voor twee nachten hebben. Na ons een beetje te hebben opgefrist, gaan we de stad in. Even bekende plekken opzoeken. Eerst naar Darling Harbour. Even zoeken, maar al snel hebben we de juiste route te pakken en herkennen we dingen. Het is er druk. Maar het is dan ook lunchtime. Ook wij eten er snel een hapje. Beetje rondwandelen. Dan besluiten we om een van de vele ferry’s te nemen. De afstand waar we heen willen is prima te wandelen, maar met de boot zo door de haven is ook wel leuk. Via een aantal tussenstops (met uitzicht op de Harbour Bridge en het Sidney Oprea House) leggen we aan bij Circulair Quai. Eén van de drukste plekken, voor wat betreft de groen gele ferry’s, van de stad. Het begint nu ook te regenen. Trekken we ons iets van aan. We lopen door een aantal belangrijke (winkel)straten terug richting hotel. Halverwege een korte stop in een leuke pub. Even wat drinken.

Als we weer naar buiten lopen is het nog harder gaan regenen. We proberen zoveel als mogelijk onder de luifels en overkappingen door te lopen. Lukt vrij aardig. Als we terugkomen in het hotel, even de sportzenders langs zappen. Paardensport, rugbey, drag-racing en nog wat meer.

We besluiten te gaan eten bij de Ier, dezelfde als waar we in 2010 ook de eerste keer hebben gegeten en het belletjessysteem toen nog niet begrepen. Nu gelukkig wel. Je bestelt aan de bar, ook direct je drankje, krijgt dan een buzzer, zorgt zelf voor je bestek e.d. en wanneer je buzzer af gaat kun je aan een loketje je eten afhalen.

Door de regen terug naar het hotel, nog een beetje slapen, plannen maken voor morgen en dan weer verder zien.