Hopen dat verbinding nu wel werkt

vrijdag 24 augustus 2018

Gisteren zijn we met de gratis bus, we zijn tenslotte Hollanders, al vroeg vertrokken richting het centrum van Innsbruck. In de afgelopen jaren zijn we daar al meer geweest en we denken de stad inmiddels een beetje te kennen. Zoals eerder geschreven, maar snel een Mac opzoeken. Die zit naast het busstation weten we nog. Een bak koffie en dan snel verbinding maken. En dat is gelukt, hebben jullie kunnen merken. We slenteren een beetje door de oude stad, drinken ergens nog een bak koffie, uiteraard met een stuk apfelstrudel bij. Beetje winkelen en dan is het inmiddels wel tijd om ergens iets te eten voor de lunch. We vinden een gezellig terras, bestellen een glaasje en kijken dan wat er op de kaart staat. Inmiddels loopt het terras vol, ook al is het nog geen half één. We zijn dus blijkbaar precies op tijd geweest. De bediening loopt perfect en lijkt goed geïnstrueerd te zijn. Niemand hoeft lang op zijn drinken en eten te wachten. De keuken weet dus waarschijnlijk ook goed waarmee ze bezig zijn. Het smaakte overigens uitstekend.

Het wordt warmer en warmer. De dertig graden wordt al weer ruim gehaald. Na nog een paar winkels bekeken te hebben besluiten we het busstation weer op te zoeken en de bus terug naar de camping te nemen. Wanneer we een kleine twintig minuten later op de camping aankomen lijkt het weer om te slaan. Vermeld moet worden dat de weersvoorspelling ook niet veel goeds had beloofd.

 Rondom ons heen worden de luchten donkerder en donkerder. De wind neemt ook toe. Na enkele afwegingen besluiten we toch maar de luifel in te draaien en de stoelen en dergelijke alvast op te ruimen. Niet omdat we bang zijn dat alles nat wordt, daar moet het tegen kunnen, maar vooral omdat de wind blijft toenemen en we bang zijn dat de wind toch een keertje vat krijgt op de luifel. Snel opruimen dus. De donder horen we regelmatig, af en toe een flits. Dan vallen de eerste druppels. Het blijft redelijk beperkt. Het meeste lijkt om het dal heen weg te trekken. Het wordt weer lichter, maar de dreiging van onweer en een stevige bui blijft. Omdat alles van buiten is opgeruimd eten we deze keer maar binnen.

Dan na de koffie valt er alsnog een stevige bui, maar we zitten droog. Dan maar vroeg aan een spelletje. De regen wordt minder, maar het getik op het dak van het zwarte monster doet vermoeden dat het nog steeds een beetje regent. Ineens horen we vanaf de andere kant van het meer, 100 meter verderop, muziek klinken vanaf het terras van de het restaurant van de camping. Eén of andere blaaskapel denken we. Toch maar even de schoenen aangedaan en even gaan kijken. Dan blijkt ook dat het niet meer regent maar het de druppels zijn die vanuit de bomen op het dak vallen. We luisteren even naar de muziek en gaan dan weer terug om het spelletje af  te maken. Op tijd naar bed. ’s Nachts heeft het ook nog even behoorlijk geregend.

vrijdag 24 augustus 2018

Danny is op vakantietijd wakker. Dus kwart over zes zit hij al voorin op zijn gemak te lezen. Ook Grady wordt op vakantietijd wakker, half negen. Ontbijten, koffie, pootjes indraaien, stroomkabel opruimen, kastjes en luiken dicht, afreken en op weg naar Salzburg. We proberen zoveel mogelijk de autobahn te vermijden. Tikken wel het adres in op de navigatie, maar rijden de eerste 100 kilometer gewoon ouderwets op de kaart. Lekker binnendoor in Tirol. Veel bekende plaatsnamen van skioorden komen voorbij. We naderen Salzburg en net als we de stad binnenrijden doen we nog snel even wat dagelijkse boodschappen. De camping hebben we al snel gevonden. De plaatsen zijn wat aan de kleine kant. Het past allemaal maar net. Maar we staan, en daar gaat het om. Voor de rest van de middag doen we lekker rustig aan en morgen trekken we op de fiets de stad in.