Het lijkt wel herfst en het zit er op.

23 september 2015 - Limburg an der Lahn, Duitsland

woensdag 23 september 2015

Na de lange rit van gisteren is het heerlijk om het vandaag een beetje rustig aan te doen. Het weer is ook wisselvallig, volgens de voorspelling (die uitkomt). ’s Morgens is het best nog wel aardig weer. Een beetje dreigend, qua regen, maar de zon laat zich ook zien. Dus na het iets verlate ontbijt, trekken we de wandelschoenen aan. Voor de zekerheid ook maar de regenjassen. We lopen lekker het stadje Limburg in. We zijn er inmiddels een beetje bekend geraakt. Samen voor de 5de keer hier en Danny al voor de 6de keer. Het is gezellig druk. Beetje kijken links en rechts. Soms een winkeltje induiken en verder genieten.

Danny vindt nog drie exemplaren van zijn favoriete Duitse brandweerbladen en Grady ontdekt een leuk tijdschrift over het werken met papier. Lekker om thuis nog eens op te pakken en terug te denken aan deze fijne vakantie.

Naast het Bahnhof (station) ontdekken we een geheel nieuw winkelcentrum, dat we nog niet kenden. Het blijkt al 6 jaar geleden gebouwd te zijn. Het is zelfs nog veel groter dan dat we dachten. Er is vooral gebruik gemaakt van de oude gebouwen rondom het station en die sfeer is nog prima terug te vinden. Best wel verrassend in zo’n klein stadje.

Even ergens de lunch gebruiken en dan wandelen weer terug naar de camping. Danny gaat nog even wat boodschappen doen. In een heel grote supermarkt even verderop. Wel pakt hij de fiets nog even samen met Grady van de drager. Het is net even te ver om te gaan lopen. De laatste inkopen, vooral voor het avondeten.

Grady pakt nog even de campingstoel uit de garage. Dat is de goden verzoeken. Zet ze de stoel neer, schijnt de zon nog volop. Binnen het half uur begint het te regenen. Dus weer opruimen. Dat het de afgelopen dagen hier al meer heeft geregend blijkt wel uit de modderpoelen die langzaam gaan ontstaan. Wordt nog wat met het schoonmaken van de camper morgen. En wat doe je dan? Gewoon genieten van de laatste vakantie-uurtjes. Beetje lezen, schrijven, spelletje links en rechts en even een uiltje knappen. Soms even schrikken van de blaadjes en de takken die op de camper vallen. De herfst is echt al begonnen.

Vanavond restjes eten. De kasten leegmaken. En dan morgen de laatste etappe naar huis. Een kleine 375 kilometer te gaan. Dan uitpakken, de camper schoonmaken en deze vrijdagochtend weer inleveren.

We kunnen terugkijken op een super vakantie. 4 weken onderweg, waarvan iets meer dan 3 weken fantastisch weer. Niet dat het de laatste dagen slecht is, maar het is gewoon minder. Maar ja, het loopt ook al naar eind september. Iets minder dan 4200 kilometer gereden, 13 campings gezien, veel steden bezocht, en eindelijk onze gewenste reis naar Toscane gemaakt. Heerlijk genoten. Alleen wel jammer dat we nergens hebben kunnen / mogen vissen.

Nog wel even wat opmerkelijke zaken. We hebben geen tafelkleedje op de campingtafel. Blijkt heel gebruikelijk te zijn, maar dan wel met een bloemetje of plantje er op. Danny heeft geen handschoenen aan wanneer hij de stroomkabel aansluit of opruimt. De samenwerking tijdens het wegzetten van de camper op de gewenste plaats verloopt altijd goed, dit in tegenstelling tot wat we op alle campings hebben gezien: mannen die hun vrouw de camper uit jagen, maar zich niets aantrekken van de aanwijzingen van hun vrouw.

Danny kiest altijd vlot de plek waar we gaan we staan, waarbij Grady vertrouwd op de ervaring van Danny, terwijl op heel veel campings de andere koppels (soms wel een uur) samen zoeken naar een geschikte plek. Het helpt wel dat we geen televisie aan boord hebben en het dus niet uitmaakt waar we gaan staan. En de TV hebben we ook echt niet gemist. Soms krijgen we verbaasde blikken bij aankomst op een camping, dat het ons niet uitmaakt waar we gaan staan. Zo’n luxe camper, en geen TV aan boord. Dat is wel heel erg vreemd. Wij genieten er van.

Onze volgende reis: we weten het nog niet, ideeën genoeg maar die moeten nog verder vorm krijgen. Gaan we de komende maanden tijdens het koude en natte weer maar eens bepalen. Iedereen die ons heeft gevolgd, gereageerd heeft: heel veel dank. Ook wij vonden het leuk om de reacties te lezen, waarschijnlijk net zo leuk als dat jullie het vonden om ons te volgen. Tot de volgende reis.

1 Reactie

  1. Henk Stoopendaal:
    23 september 2015
    Kom net terug van Yvonne en PH en Daniëlle. Ging voor een bakkie maar het was pas zes uur. had me een beetje vergist. Nou ja beetje. PH was nog niet thuis. Fileprobleem. Maar koffie heb ik wel gekregen.
    Het is nu 20 over acht. Het is verademing om weer te kunnen autorijden. Leve de mobiliteit. Even getankt. Lang niet gedaan.
    Het einde van jullie vakantie is in zicht. En het was genieten zo te lezen. Dat voelt fijn. Kun je er weer een tijdje tegen. Hier niet meer tot morgen. Maar ik hoor jullie wel via de telefoon.
    Groeten van Henk. En bedankt voor de verslagen. Ik heb het heel prettig gevonden.