Mooie maar winderige route, pont en vliegen.

zondag 25 september 2022

Even rond half tien gooien we de kar aan de gang. Dat doen meer campinggasten die vlak voor ons vertrekken en op dezelfde route het stadje willen verlaten. Er zitten er tussen die of niet goed overlegd hebben waar naar toe, of hun navigatie onjuist hebben ingesteld. Meerdere keren blokkeren zij de weg en moeten we wachten tot zij er uit zijn waarheen zij moeten. Geduld is een schone zaak en uiteindelijk komen we wel op de gewenste, en uitgezochte, route: op naar Sines. Een havenstad een kleine veertig kilometer verderop. Mooie route.

We vinden een leuke parkeerplek aan de haven. Sterker nog, op de boulevard Vasco da Gama. Was dat niet ooit een Portugese ontdekkingsreiziger? Komt in Nederland ook veelvuldig voor als naamgever voor middelbare scholen. Bak koffie, ontbijten, en weer verder. Op het uitkijkpunt kijken we nog even naar de havenactiviteiten in de vissershaven en de grotere boten en olietanker.

De route hebben we weer snel te pakken. Mooi parallel aan de kust. Op zijn tijd lekker klimmen en dalen en flink sturen. Danny geniet van het sturen en Grady van de prachtige omgeving met pijnbomen, eucalyptus en cactussen in overvloed. Onderweg nog even een beetje eten voor de camper, oftewel diesel tanken. Moet ook op zijn tijd.

Onderweg passeren we een hele grote groep van brommer en motorrijders. Niet echt strak georganiseerd (zeg maar een bende) maar wel leuk om te zien. Ook de echte Zundapp is van de partij.

Na de vele lege nesten op de elektriciteitsmasten, zien we onderweg eindelijk een paar bewoners: een hele rij ooievaars staan met hun snavel lekker in de zon! In Nederland is het nu niet echt lekker meer en een vliegreis Portugal is dan zeker de moeite waard geweest.

Gisteren hadden we goed de route bestudeerd en afgesproken Miepie niet in te schakelen. Gewoon lekker ouderwets op de kaart rijden. En het is weer gelukt. De planning was om ook gebruik te maken van een pont / veerboot. Oversteek van Troia naar Setubal. Vijfentwintig minuten varen door het uitgestrekte havengebied van Setubal.

Vanaf de pont nog een klein stukje naar de camping, net buiten Setubal. Wel eerst even de stad door. Wat een drukte. Waardoor? Geen enkel idee. Camping snel gevonden, vrolijke incheck en we mogen zelf een plekje zoeken. Even goed kijken en we vinden een mooie stek. Nog nooit in Europa zo dicht bij een oceaan gestaan. Eerder Down Under wel. Wel heel erg veel wind. Dus alles bijtijds een beetje sluiten (ramen, deuren en dakluiken). En straks lekker in slaap vallen op de schuddende camper.

Na aankomst willen we graag buiten zitten met een boekje en een glaasje. Echt lukken wil dat niet. Je wordt hier gek van de vliegen. Soms wel meer dan 30 stuks op je benen, armen, torso en hoofd. Om gek van te worden. Dan toch maar naar binnen met alle horren dicht, het is niet anders.

Gemakkelijk koken, oftewel pizza halen. Dan plannen maken voor de komende dagen. Eerst maar een kijken naar de voorspellingen van het weer in / om de diverse plaatsen. Na het nodige wikken en wegen besluiten we morgen een forse rit te maken. Wel snelweg. Mogelijk twee nachten daar blijven, afhankelijk van het weer. We gaan het beleven. Wanneer het een dag minder, of zelfs slecht wordt, kunnen we er altijd voor kiezen om op die dag extra veel kilometers te maken.