Onderweg naar huis

Het is inmiddels donderdagavond, lokale tijd even na elf uur in Singapore, als we dit opschrijven. Maar eerst even terug naar gisteren.

Woensdag 23 oktober 2013

We doen het rustig aan vanmorgen. Lekker op het gemak opstaan, bakkie koffie en een broodje. We hebben geen haast. Wel moeten we zorgen dat we bijtijds gaan boeken voor de lunch cruise die we gaan maken. Je weet maar nooit of er nog wel plaats is, we hebben niet vooruit geboekt, dus we kunnen alleen maar hopen dat er nog twee plaatsje vrij zijn. In de loop van de ochtend nemen we weer de bus naar de stad. Inmiddels beginnen we al aardig thuis te raken in het OV van Perth. Even goed opletten en de juiste halte uitstappen. Scheelt weer een heel eind omlopen om bij de pier, waar de boten vertrekken, te komen. Gelukkig is er nog plaats op de boot. Wat gaan we doen? Eigenlijk is er te weinig tijd om echt de stad in te gaan. Dan moet alles op een holletje en dar hebben we zo aan het einde van onze vakantie geen zin in. We wandelen vervolgens een lekker stuk langs de rivier, over de Esplanade. Mooie uitzichten en ook nog eens heerlijk weer, al waait het wel behoorlijk. De schuimkoppen worden steeds groter op de rivier. Als dat maar goed gaat straks.

Even na één uur kunnen we aan boord. De boot is lang niet vol geboekt en we krijgen onze eigen tafel, geen andere mensen er bij, zoals wel staat aangekondigd in de brochure. Waar ruim honderd mensen kunnen meevaren, zijn er ongeveer veertig aan boord. Lekker rustig dus. Onder het varen vertelt de schipper over van alles en nog wat. Vooral over gebouwen, bruggen, parken en sportaccommodaties. Blijkbaar lust hij ook wel een biertje, want hij weet ook alle gezellige en goede kroegen aan te wijzen. We varen stroomopwaarts. Wat we al wisten, wordt bevestigd. De Swan River kronkelt door het landschap. Wat wel leuk is, is dat we varen richting het deel van de stad waar ons hotel staat en ook nog verderop langs de camping waar we drie jaar geleden onze laatste vakantieweek hebben doorgebracht. Dan keren we weer om en varen terug.

Even na vier uur meren we weer af bij de juiste pier, wandelen we naar het busstation en nemen we deze keer bus 295 terug richting hotel. Wat eigenlijk opvalt is dat alle buschauffeurs hier stevig doorrijden, maar het onderdeel remmen waarschijnlijk niet in hun opleiding hebben gehad. Heel gard remmen, op het laatste moment. Dus oppassen dat je niet met de tanden ergens tegenaan klapt en vervolgens naar de tandarts kan om een kunstgebitje aan te laten meten.

Terug in het hotel, nog even opfrissen en dan gezellig samen met de familie eten in het restaurant van het hotel. Het meisje uit Drenthe, zie eerder deze week, heeft toch dienst. Wel weer even leuk, maar toch doen we ons best om zo veel mogelijk Engels te spreken, ook omdat de familie er bij is. Wanneer zij aan het einde van haar dienst is, komt ze nog even speciaal langs onze tafel om ons een goede terugreis te wensen. Alles bij elkaar hebben we heerlijk gegeten, wat gedronken en afgesloten met een lekker bakje koffie. We hebben veel ervaringen uitgewisseld en ook foto´s en onze route bestudeerd. We maken ook afspraken voor morgen. Nog even een beetje lezen en dan slapen.

donderdag 24 oktober 2013

Vandaag wel een beetje op tijd opstaan, maar ook weer niet al te vroeg. We moeten nog inpakken. Gelukkig hebben we de afgelopen weken dat al vaker gedaan en het gaat dan ook steeds sneller. Wordt aan het einde van de vakantie ook wel steeds gemakkelijker. We hebben al veel kleding weggedaan, de nodige toiletspullen zijn op. De grote rugzak zit al bijna helemaal vol met wasgoed. Dus eigenlijk hebben we maar één tas in te pakken. Daarnaast ook nog de kleine rugzak en een klein koffertje, maar die tellen eigenlijk niet meer. Of toch wel? Vandaag wel een beetje. We willen proberen om onze bagage in Perth al door te boeken naar Amsterdam, zodat we in Singapore alleen onze handbagage hoeven meer te nemen (kleine koffer, kleine rugzak en een tasje met wat reisbescheiden e.d.). Scheelt een hoop gesjouw. Dus wel even rekening houden met wat we dan nodig hebben in Singapore.

Rond tien uur worden we opgehaald en rijden nog even naar een groot winkelcentrum even verderop in Belmont. De familie wil nog even gezellig samen een bak koffie drinken en dat doen we bij een koffiebar waar ze vaker komen. Ze kennen bijna al het personeel (Portugees, Duits, nieuw zeeland en nog wel een paar nationaliteiten).

Dan richting vliegveld. We zijn er snel, het ligt letterlijk om de hoek. Snel inchecken, nog even een beetje kletsen en dan afscheid nemen. Dat eerste kunnen we al snel vergeten. Na drie kwartier zijn we nog niet klaar. De systemen willen vandaag niet meewerken. Het wil maar niet lukken om onze bagage direct door te boeken, terwijl dat wel moet kunnen. Als kleine pleister op de wonde, krijgen we andere stoelen toegewezen en zal de derde stoel in het rijtje vrij blijven. We hebben al zo lang moeten wachten, en nog is het niet geregeld. Wel mogen we vast door de controle, als we dat willen. Bij het aan boord gaan zullen we dan de laatste papieren krijgen en zullen we worden geïnformeerd, of toch nog alles is gelukt.

Die controle kan nog wel even wachten. We drinken nog wat met elkaar en dan komt toch echt het moment van afscheid nemen. Na een paar stevige knuffels, de nodige zoenen en handen schudden is het dan toch zo ver. We moeten iedereen in Nederland de hartelijke groeten overbrengen en wij vragen hetzelfde te doen naar hun kinderen en kleinkinderen. Nog een keertje zwaaien, nog een laatste keer omkijken en dan op naar de controles. Maar weer zien hoeveel het er deze keer zijn, vorige keer vijf. We hebben schijnbaar mazzel. Het zijn er maar twee deze keer en al snel zitten we in de vertrekhal. Vlak daarna krijgen we onze laatste papieren overhandigd en de mededeling dat het uiteindelijk toch is gelukt de bagage door te boeken. Ook krijgen we al de boardingpassen voor morgen. Als het allemaal gelukt is, zouden we ook weer een rijtje van drie stoelen moeten hebben voor ons samen. We hopen er wel op, want morgen wordt het een lange vlucht, meer dan dertien uur, dus een beetje extra ruimte is niet erg.

Net binnen de vijf uur zet de piloot et toestel in Singapore aan de grond. Het is inmiddels al wel lekker donker. Als we het vliegtuig uit kunnen, lopen we direct door naar de paspoortcontrole, koffers hoeven we niet op te halen. Dan maar op zoek naar onze taxi. Ja, en die had er even geen rekening mee gehouden dat we eerder zouden kunnen aankomen, en dat we niet hoefden te wachten op de bagage. Dus wij wel wachten op de chauffeur. Na een klein kwartiertje staat hij er dan toch. Duizend maal excuses. En nog een keer. Waarschijnlijk probeert hij tijdens de rit wat tijd in te halen. Als de nieuwe Schumacher scheurt hij door de stad heen. Linker baan, rechts inhalen, middelste baan, links inhalen, schuin oversteken en nog een paar auto´s voorbij. En dat alles ruim boven de maximale snelheid. Hierdoor staan we wel snel bij het hotel. Dan maar weer het ritueel van het inchecken en maar hopen op een beetje redelijke kamer. Gelukkig is die goed en vooral ruim. Lekker even een paar uurtjes slapen en morgen maar zien door te brengen in de omgeving. ´s Avonds om negen uur worden weer opgehaald door Schumi, of één van zijn collega´s.