Een rustige dag en bijstellen van de plannen.

maandag 5 september 2022

Eerst even terug naar gisteren, zondag. We hebben heerlijk uitgeslapen. Mocht ook wel na zo’n lange reisdag van gisteren. Eén van de voordelen in de camper: rondom verduisteringsgordijnen, blijft het lekker lang  donker. Dan eerst een bak koffie of thee, beetje ontbijten en wat lezen. Het weer is goed, staat wel veel wind, maar de temperatuur is heerlijk. Dus stappen we even op de fiets om al weer wat boodschappen te doen. Supermarkt is vlak bij de camping, dus echt veel kilometers maken we niet. Nog even door het dorpje gefietst om te zien of en wat er de laatste drie jaar allemaal is veranderd. Terug op de camping snel de boodschappen opruimen. Op naar de waterkant. Voordeel, de hengels staan al klaar. Dus de eerste lijn ligt al snel in het water. Dan om een uur of twee de visspullen een beetje opruimen en de computer opstarten. Beetje voorbeschouwing van de race op Zandvoort, om drie uur het Wilhelmus met Floor Jansen en dan gaan de lichten uit. Af en toe valt de verbinding weg, maar we kunnen de race prima volgen. En wat voor race. Aan het einde was het best nog wel even spannend. Maar ja de slimste en snelste coureur heeft weer gewonnen. En hoe. Pole, snelste ronde, eerste plek en driver off  the day. Of te wel volle bak. Danny had de campingbuurman beloofd het rood, wit, blauwe doek uit te hangen als Max zou winnen, juiste kleur boven natuurlijk (zij gingen op pad en hadden dus geen gelegenheid om de race te bekijken). Nu heeft Danny altijd de driekleur in zijn materiaalkoffertje zitten. Al jaren. Je moet er ook niet al te veel van denken, het doek is nog geen 20 centimeter groot, maar toch. Dus de vlag in top. Later moest de buurman wel gewezen worden op de vlag, hij had hem nog niet gevonden. Wel grappig vond Danny.

Na de prijsuitreiking weer snel naar de waterkant. Lijnen weer het water in en maar weer afwachten. Grady vangt al snel een paar leuke exemplaren, Danny blijft achter. Tussendoor nog even een hapje eten en weer terug. Om een uur of acht vind Danny het genoeg. De afwas was al gedaan, maar afdrogen en opruimen moest nog gebeuren. Taakje voor Danny. Grady heeft de smaak te pakken en gaat nog even door. Wanneer zij stopt, is de score bijna niet te geloven. Grady 18 stuks, Danny 8. Totaal dus 22-9. Danny twijfelt of hij de hengels maar vast gaat inpakken om een verdere vernedering te voorkomen.

Dan plannen maken voor de maandag. We gaan fietsen. Ongeveer een kleine 14 kilometer verderop ligt een leuk klein havenplaatsje, Port Bail. Gaan we doen. Wel een uitdaging. Geen fietspaden en alles langs de (grotere) doorgaande wegen. En we gaan die uitdaging aan.

Nog een beetje lezen en dan lekker slapen.

Vanmorgen was het niet echt uitslapen, maar het was toch al acht uur voordat de luiken opengingen. Straks fietsen. Eerst maar weer een bak koffie. Voorzichtig naar buiten kijken, zwaar bewolkt, en er is regen op komst. Dan toch maar niet naar Port Bail. Dus plannen bijstellen. Er moeten al weer boodschappen gedaan worden. Dus toch maar weer op de fiets naar de supermarkt. Dan nog even langs de boulanger. Wat lekkers halen voor bij de koffie. We houden het net niet helemaal droog, maar we zijn niet van suiker dus we gaan gewoon verder.

Dan lekker onder de luifel, koffie met een soort appeltaart. De regen zet door. Lekker geluid op de luifel. Doet ons denken aan een liedje van een zanger die we al eerder hebben geciteerd in 2012, onze reis naar Scandinavië. Iets met een rattenvanger en de weg naar Hamelen. Nu gaat het om iets met een zolderraam en regendruppels. Nee het gaat geen prijsvraag worden, want we weten het antwoord zelf al: Rob de Nijs.

Nu maar hopen dat het nog een beetje droog wordt. Gaat Danny toch proberen iets aan de achterstand te doen. Eerst verstopt hij de hengel van Grady zodat ze niet verder uit kan lopen.

Gelukkig klaart het in de loop van de dag op en trekt de regen weg. Sterker nog, het werd uiteindelijk schitterend weer. Het verstoppen van de hengel heeft geen enkele zin gehad. Grady zit zelfs eerder aan de waterkant dan Danny. Als dat maar goed gaat. Zoals verwacht staat hij vanmiddag al snel met 2-0 achter. Dan komt zijn beurt. 2-2. Zelfs 2-3. Hij is super blij. Hij vangt een nieuw record. De kleinste spiegelkarper ooit gevangen. Wel 10 centimeter. Niet veel later een nog kleinere, 8 centimeter. Dat gaat lastig worden om dat record afhandig te maken. Op een zeker moment staat het 5-5. Danny besluit om even de hengels terzijde te leggen en wat te gaan lezen. Grady gaat door. En blijft maar vangen. Dan toch maar weer samen aan de kant van het plasje. Tussendoor een hapje eten en om ongeveer half acht is de stand 12-6. Totaal dus 34-15. Danny denkt hardop, had ik haar elf jaar geleden op deze camping maar nooit leren vissen.

Danny doet de afwas, ruimt op en maakt schoon. Even de bezem door de rijdende woning. Visspullen opruimen, luifel indraaien, stoelen in de “garage”, beetje schrijven en dan plannen maken voor morgen. We komen uit op Saint Malo. We rijden dan langs Mont St. Michel. Een mooie toeristische trekpleister. Deze keer laten we dat rechts liggen, we zijn er al meerdere keren geweest. Ook moeten we af en toe ook een beetje rekening houden dat we op tijd in de Algarve moeten zijn. Straks de navigatie juist instellen (hoofdwegen vermijden) en dan morgen maar zien. Straks misschien nog een spelletje. Ondertussen dondert en bliksemt het behoorlijk in de regio. Maar afwachten wat dat voor nattigheid gaat brengen.