Terug op Warsberg

woensdag 13 september 2023

Het heeft laat in de nacht behoorlijk geregend, gelukkig is het bij het opstaan weer droog en doet de zon voorzichtig een poging om door de wolken wat licht op de camping te schijnen. Gelukkig hebben we gisterenavond de buitenboel (luifel, tafel en stoelen) al opgeruimd. Eerst weer de gebruikelijke bak koffie en thee, ontbijten en dan de laatste zaken reisklaar maken. Afrekenen, stroomkabel opruimen, kastjes op slot, (dak)ramen dicht en dan rijden maar. We hebben besloten om het eerste stuk toch maar de autobahn / peage te rijden. Ja een stukje door Frankrijk. Deze route vooral ingegeven vanwege de mindere weersvoorspelling. En regen hebben we gehad. Soms was sneller rijden dan 70 kilometer per uur al bijna onverantwoord. Toch zien we in de verte het steeds lichter worden. En volgens de diverse sites met weerberichten moet dat ook kloppen. Dan toch maar weer binnendoor, afslag 42 en weer verder rijden op de kaart. Nog even een stop bij een supermarkt om wat vers brood, groente en fruit in te slaan en weer verder. Rond het middaguur een korte stop voor de lunch, we hebben niet voor niets vers brood ingeslagen.

Na een klein uurtje stoppen we in Mittlach, de thuisbasis van Villeroy & Boch. Wie kent hen niet? Heel veel en divers porselein. Jaren geleden hebben wie hier in de “outlet-winkel” al eens een mooie schaal gekocht, vinden wij tenminste. Toen we een aantal jaar geleden de benedenboel thuis hebben verbouwd, hebben we steeds geroepen dat we ook iets met ons servies wilden doen. En dat hebben we gedaan. Van de serie waarvan we de schaal destijds hebben gekocht, hebben we nog het nodige uitgezocht om het servies (bijna) compleet te krijgen. Een grote wens uiteindelijk na jaren in vervulling gegaan. Nu maar hopen dat we alles heel terugkrijgen naar huis.

Na alle aankopen goed te hebben opgeborgen, rijden we door naar Saarburg, een bekende plek voor ons. Zijn we al vaker geweest. Op naar camping Warsberg, niet dat we reclame willen maken overigens, maar de weg ernaar toe is zo leuk om te rijden. Stijgingspercentage van 10% en 12 haarspeldbochten. Wat wel vreemd is, we komen er aan om rond half 4, dat we haast moeten maken met het zoeken van een plekje. De receptie sluit al om 4 uur. Aanmelden daarna is niet meer mogelijk. Ook de kampwinkel sluit dan. Het restaurant is vandaag ook gesloten. Volgens de mededelingen allemaal door personeelsgebrek. Nog nooit eerder meegemaakt.

Dus wordt het maar zelf maar wat klaarmaken. Grady tovert een heerlijke avondmaaltijd in elkaar met het eten wat we nog in de koelkast hebben liggen. Voortreffelijk.

Wat misschien ook nog wel leuk is om te vertellen: We zitten voor het eten nog even lekker onderuit naast de camper te genieten van het zonnetje. Loopt er een mannetje van een jaar of 3 langs. Blijkt het buurjongetje te zijn. Super nieuwsgierig. Of hij binnen mag kijken? Natuurlijk. Wat is dit, wat is dat? Een heel andere camper dn dat zijn opa en oma hebben, zegt hij, of in ieder geval probeert hij dat duidelijk te maken. “Mag ik verstoppertje spelen in jullie camper?” Natuurlijk. Wel even gezellig.

Nog geen plannen voor morgen. Misschien maar weer eens een keertje echt uitslapen en met de stoeltjeslift naar beneden. Op de fiets kan ook. Naar beneden geen probleem, maar die anderhalve kilometer tegen 10% en die bochten, daar hebben we toch onze bedenkingen over.