Update vanuit Fremantle

Dag 2 in Perth

Zaterdag 19 oktober 2013

Gisteren lekker rustig aan gedaan. Lekker een beetje lezen, puzzeltje maken en in de loop van de middag lekker naar de familie gewandeld. Ze hebben nog niet gereageerd op ons berichtje, maar we nemen de gok. Vorige keer duurde het ook een paar dagen voordat een SMS aankwam. Het is gemakkelijker om vanuit NL een SMS te sturen dan wanneer je een paar straten verderop bent.

Gelukkig zijn we meer dan welkom. Het is een warm weerzien. Het lijkt echt geen drie jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben. Gezellig bijkletsen aan de keukentafel. Een koekje en een bak koffie, meer is er niet nodig. Ook laten zien wat we de afgelopen weken hebben gedaan, gereden en gezien. Ook bespreken wat Sonja en Rodney de komende tijd gaan zien. Ze gaan een rondje om de wereld maken. Bangkok, Londen, New York, Hawai en Nieuw Zeeland. Nog even wat ervaringen uitwisselen van wat wij ook al hebben gezien (Londen en New York) en ook nog even de wederzijdse familie de revue laten passeren. Alsof we niet zijn weggeweest. Ze hebben een overvol programma de komende week, maar wel spreken we af dat we woensdag  samen gaan eten. Voor de terugweg naar het vliegveld hoeven we ook geen taxi te bestellen, ze staan er op om ons weg te brengen en dan samen nog even wat te kunnen drinken.

Na een paar uurtje gezellig te hebben bijgekletst, keren we terug naar het hotel. Weer een kleine wandeling, ook al staat de familie er op om ons met de auto terug te brengen. We besluiten om een hapje te eten in het restaurant van het hotel. Zoals hier in Australië heel gebruikelijk wachten we bij de ingang tot er één van de serveersters naar ons toe komt. Je weet immers niet of er een tafeltje vrij is. Al snel merkt Danny aan het accent van de serveersters dat ze uit Nederland komt en hij vraagt dat ook. Even reageert ze heel verbaasd maar beaamt het wel. Als ze een beetje over de eerste schrik heen is, raken we even aan de praat, ze komt ergens uit het oosten van het land en verblijft hier tijdelijk. Ze vindt het wel leuk om Nederlanders in het restaurant te hebben. Ze had “thuis” al gezegd dat ze dat wel leuk zo vinden. Blijkbaar zijn wij de eerste.

De plannen voor vandaag hebben we een klein beetje aangepast, vooral vanwege het weer. We zouden naar Freematle gaan. Dat stellen we uit tot morgen. Vandaag gewoon een dagje stad. Proberen met het OV in de stad te komen. En dat lukt. De bus stop hier om de hoek. Voor nog geen zes dollar staan we midden in het centrum. We zijn wat aan de vroege kant, nog niet alle winkels zijn open. Drie jaar geleden hebben we een stadwandeling geprobeerd te doen. Voor een deel lukte dat ook, maar die hebben we toen vanwege hevige regenval moeten afbreken. Toch vinden we vrij gemakkelijk een aantal dingen terug van toen. Af en toe regent het een beetje, maar tussen de buien door schijnt ook de zon. We lopen ook nog even langs het brandweermuseum. Zijn we vorige keer ook geweest. Even kijken of er nog veel veranderd is en of de museumshop inmiddels klaar is. Gesloten. Alleen open op woensdag, donderdag en zondag. Helaas. We lopen nog wat winkels in en uit. Inmiddels gaat het steeds meer regenen. Niet zo´n stortbui als toen, maar er valt genoeg om goed nat te worden. Het is behoorlijk druk in de stad. Ook vanwege een protestdemonstratie voor het behoud van de bossen. Wanneer we het zat worden, zoeken we het busstation weer op.

Wanneer we terug zijn in het hotel, zijn we best wel moe. Vooral door wandelen door de stad. Dan maar weer even lekker onderuit. Televisie aan en even kijken naar wat sport. We zien basketbal, voetbal, rugby, cricket en hockey voorbij komen. Nu weten we dat Perth de hockeyhoofdstad van Australië is. En er blijkt hier in de stad een groot internationaal toernooi gespeeld te worden. Een toernooi met wat aangepaste regels. Negen tegen negen (i.p.v. elf tegen elf). Ook zien we dat de doelen groter zijn, de strafcorner andere regels kent en de wedstrijden maar twee keer twintig minuten duren. De tribunes zitten lang niet vol. Zullen we het proberen?

Dan toch maar weer een uurtje internet aanschaffen en Grady gaat aan de slag. Na wat zoekwerk, en vooral veel lezen, lukt het ons om kaartjes te boeken. Nog even speuren hoe we er moeten komen. Niet veel later is dat ook uitgezocht. Er rijdt een bus van deur tot deur. Dat is dan mooi. Nog even letten op de vertrektijden en de tijden van de wedstrijden en we gaan er naar toe. Heel veel zin in.

We eten nog even bij een restaurant aan de overkant van de weg. Smaakt goed en de magen zijn weer gevuld. Nog even teruglopen onder de plu en we nemen het er nog even van. Nog een glaasje en dan weer lekker slapen. Nu maar hopen dat het morgen een beetje beer weer is. Is wel voorspeld, maar we weten niet of de Ed Aldus van Perth een beetje een goede weerman is. Slaap ze.

Hockey kijken.

Zondag 20 oktober 2013

Een beetje bijtijds opgestaan. Eerst een broodje en een bak koffie. Dan de tas inpakken voor een dagje hockey kijken. Maar wat neem je allemaal mee? Klopt de weersvoorspelling? Of nemen we geen risico en nemen we het zekere voor het onzekere? Het wordt het laatste. De zon doet zijn best om door te komen, maar voor de tijd van het jaar is het hier nog wel frisjes. Dus, lange broek aan en de trui toch ook nog maar even aan. In de tas wel de korte broeken, maar ook de regenjassen, meenemen. Zonnebrand: aanwezig. Petjes: aanwezig. Camera compleet. Snoepje niet vergeten. En dan naar de bus. Op een andere hoek dan die van gisteren, nu letterlijk voor de deur van het hotel. Benieuwd of we nog leuke wedstrijden gaan zien.

De busreis verloopt soepel. Voor de zekerheid vragen we de buschauffeur ons een seintje te geven als we op de juiste bushalte zijn. Wordt lastig voor de man achter het stuur. Hij rijdt voor het eerst op deze route. Gelukkig hangen er allemaal bordjes, zodat de chauffeur de route kan volgen. We stappen op de aangegeven halte uit, maar geen hockeyvelden te zien. Dan toch maar even vragen. Binnen tien minuten hebben we stadion gevonden. Tickets ophalen en ons plaatsje zoeken. Vak 5, rij D, stoel 85 en 86. Achter de bank, net links van de middenlijn. Mooie plaatsen. Lekker in het zonnetje. Goed zicht op het veld.

Uiteindelijk zien we vier leuke wedstrijden. Zowel bij de dames als bij de heren wordt er gewonnen door de Aussies. De mannen weten zelfs een monsterscore te halen, 9 – 4 winst op Argentinië. Als Danny de kans krijgt om Jamie Dwyer te feliciteren met de overwinning (Danny staat te fotograferen naast de bank, en hij doet het in het Nederlands) reageert hij direct in het Nederlands. Gewoon leuk.

Als we terug zijn in het hotel, en Danny dit stukje aan het schrijven is, wordt de wedstrijd uitgezonden op één van de sportzenders. Nu nog maar een keertje kijken. Misschien zijn we zelf ook nog in beeld.