het verhaal van een vogelbekdier

dinsdag 24 september 2013

Het plaatsen van de update is gisteren nog gelukt. Hebben we ook gemerkt aan een aantal reacties. Vlak na het plaatsen leek het wel of het sneeuwde op de camping, maar dan zwarte sneeuw. Nee Anita, geen geintje of dronken. Er vielen allemaal zwarte deeltjes neer. Even rondkijken en toen was de oorzaak al snel gevonden. Een paar honderd meter verderop werd een suikerrietveld afgebrand, tegen mogelijke ziektes. Delen van de suikerriet dwarrelden dus naar beneden en langzaamaan werd alles zwart. Voor het slapen gaan nog wel even een spelletje gedaan. Over de uitslag: geen verrassing, Danny staat zoals gewoonlijk nog weer verder achter.

Vanmorgen had Grady opstartproblemen. Haar luiken wilden niet echt open gaan. Uiteindelijk toch nog lekker een ontbijtje, uiteraard weer buiten en dan snel het busje weer reisklaar maken. We willen ook vandaag weer wat kilometers maken. Eén van onze tipgevers, Kees, heeft geadviseerd op te trekken naar Eungella, en daar zijn we aangekomen. Wel een stukje trappen, maar het is ons gelukt. In het Eungella National Park is het mogelijk, als je geluk hebt, het vogelbekdier (platypus) in het wild te zien. Wat Kees alleen even was vergeten te vertellen dat er in het laatste stukje naar de plaats van bestemming er nog een lastige klim in de weg zat. Ruim 4,5 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 12%. Daar had het busje toch wel moeilijk mee. (volgende keer graag wel even doorgeven Kees) Maar we zijn er aangekomen. Hebben, net als vele andere mensen, ruim twee uur staan wachten en turen, maar geen enkel vogelbekdier gezien. Wel op de bordjes, dus die maar op de vogel gezet. Volgens de borden zouden de dieren te zien zijn tussen 3 en 7. Oke, dat dieren niet kunnen klokkijken snappen we ook, maar we hebben er gestaan van half vier tot half zes. Jammer maar helaas, misschien morgen vroeg nog een keer proberen. Snel op zoek naar een camping. Nog een half uurtje en dan is het al aardig donker en rijden in het donker hebben we geen zin in. In Eungella zelf, ongeveer 9 kilometer terug op de route, vinden we een kleine camping. Er is nog plaats. Er is een schitterend uitzicht op Pioneer Valley, waar we vanmiddag door heen zijn komen aanrijden. Alleen kunnen we niet lang genieten van het uitzicht, want het wordt inderdaad snel donker. Morgen maar weer verder zien.