Vroeg opstaan en een mooi extra.

Dinsdag 28 maart 2017.

Ja, we moesten vandaag best wel vroeg opstaan. Voor de zekerheid de wekker maar gezet. We moeten om half acht de bus hebben om op tijd in de stad te kunnen zijn voor de boot naar Rottnest Island. Half zeven opstaan, even douchen, snel een bak koffie, ingepakte spullen controleren, muntgeld voor de buskaartjes in de zak en dan naar de hoek van de straat. Bus 40, 25 minuten verder en we zijn vlak bij de jetty. Ruim op tijd. Om kwart over acht kunnen we aan boord. Nog maar een bak koffie scoren. We varen over de Swan River richting Frematle, hebben we al eerder gedaan maar deze keer is één van de bemanningsleden eveneens onze gids. Tijdens het tochtje van een uur is hij constant aan het woord en vertelt allerlei wetenswaardigheden over de rivier, de vele jachthavens en clubs, de omwonenden en de diverse boten.

We maken twee stops in Fremantle en gaan dan de Oceaan op. Een tochtje van iets minder dan een half uur. Volgens de gids een rustige en mooie overtocht. Toch gaat het behoorlijk op en neer dus vragen we ons af hoe het er aan toe gaat bij minder weer, laat staan bij slecht weer.

Als we aankomen in de haven van Rottnest Island is het weer best wel lekker. De jeugd staat te springen om het eiland op te gaan. Jeugdig enthousiasme zeg maar. Wij wachten rustig onze beurt af. Eerst maar weer op jacht naar een bak koffie. Langsgaan bij de Touristinformation (VVV) heeft nog niet veel zin. Het is er vreselijk druk. Drie boten die vlak na elkaar aankomen en er dus heel veel passagiers langsgaan om allerlei dagprogramma’s te boeken.

Als wij een klein kwartiertje later de koffie op hebben, lopen we even terug. En zoals verwacht, iedereen is weg en zijn we direct aan de beurt. Wij boeken een busticket. Een soort hop on – hop of. Uitstappen op één van de 19 haltes en opstappen daar waar je wil. Zolang je de bus maar laat stoppen: heel gemakkelijk, gewoon je hand opsteken. We stappen uit bij halte 4, maken wat plaatsjes en wandelen verder langs de route. Helaas, dan begint het te regenen. In het begin valt het nog mee, maar voordat we bij halte 6 zijn, zijn we zo goed als doorweekt. Plannen aanpassen. Door naar stop 18. Hier vandaan wandelen we weer verder naar het eindpunt. Al snel komt Danny er achter dat hij zijn petje kwijt is. Dat is hem nog nooit gebeurd.

Het laatste stukje wandelen naar het eindpunt begint het weer te regenen, gelukkig niet zo hard als eerder, maar weer worden we behoorlijk nat. Als we het eindpunt bereiken ziet Danny de chauffeur van de bus staan die de bus reed waarin hij mogelijk zijn petje is kwijt geraakt. Even aanspreken, uitleggen en via de portofoon leggen de chauffeurs onderling contact. Even overleggen. Ja, petje gevonden. Over 20 minuten is de bewuste bus ook op het eindpunt. Vlak bij het eindpunt is er een restaurant. We besluiten daar maar naar toe te gaan. Even iets knabbelen voor de lunch, wachten op de bus, maar toch ook maar even wat drinken.

Petje ophalen. Nog even een beetje rondwandelen, even langs de brandweerkazerne en dan weer terug aan boord van de boot die ons terug gaat brengen naar de Main Land. We kiezen een plekje op het achterdek. Beetje beschut maar wel lekker buiten. Helpt Grady tegen mogelijke zeeziekte. Het is iets harder gaan waaien en de zee is toch iets minder rustig dan vanmorgen.

2 stops in Fremantle en dan weer de Swan River op. En dan komt er een extraatje. We zitten nog maar net op de rivier en dan zwemmen er drie dolfijnen achter de boot aan. Valt best wel tegen om dat een beetje goed vast te leggen op de foto.

Even voor zeven uur leggen we aan bij Barrack Street Terminal. Even verderop is er een festivalterrein ingericht. Noodles Festival. We gaan even kijken en uiteindelijk eten we er heerlijk. Opvallend is dat alles moet worden afgerekend met plastic. Als we besloten hebben wat we willen eten sluiten we aan in de rij. Bestellen, afrekenen en dan krijg je te horen: “Zo, op vakantie”. Ja, in het Nederlands. Even verbaasd. Gokje? “Nee, u betaalt met een creditkaart met het ANWB-logo er op”. Ja, dan ben je even uitgekletst. We eten heerlijk en zoeken dan het busstation op. Even wachten en we stappen deze keer op bus 36. De chauffeur weet precies waar we willen uitstappen. Iets meer dan 20 minuten later zijn we er. Weg oversteken en dan snel de kamer opzoeken. Kijken hoe het met het zeer slechte weer in Queensland gaat. Zeer zware orkaan op de kust. Morgen samen met de familie op stap. Hebben we zin in.