Een wijs advies

zaterdag 27 augustus 2016
En dat relaxen is gelukt. Eerst hebben we geprobeerd een beetje uit te slapen. Dat is redelijk gelukt. Gelukkig was de temperatuur vannacht aardig gedaald zodat het slapen nog alsnog aangenaam was. Dan eerst maar een bak koffie en een beetje lezen. Zo rond een uur of elf stappen we even op de fiets en rijden naar het iets verderop gelegen dorpje. Er is nog steeds niets te beleven. Toen en nu ook niet. Je komt niet verder dan een bakker, een slager, een garagebedrijf en een kroeg. Bij de bakker wat lekkers gehaald voor bij de volgende bak koffie en een broodje voor de lunch. Vanavond maar pizza halen in de bar / het restaurant van de camping. De middag wordt vooral volgemaakt met het zoeken naar een beetje verkoeling en schaduw. De temperatuur tikt de 35 graden weer aan en vooral veel lezen.
Gisterenavond hebben we kort kennis gemaakt met de mensen op het plekje naast ons. Het blijken mensen uit Engeland te zijn. Hij 83, zij 84. Zijn bij toeval hier op de camping terecht gekomen vanwege pech met hun auto. Iets met een sensor die niet meer werkt en daarom de motor steeds uitschakelt. Onderweg waren naar Zuid – Frankrijk waren ze het contact met hun zoon kwijtgeraakt, die was doorgereden. Het is nog niet helemaal duidelijk hoe dat nu gegaan was.
Vanmiddag kwam de buurman bij ons langs. Hij kreeg zijn navigatie niet ingesteld. Of wij hem konden helpen. We hebben een poging gewaagd, zelfs met hulp op afstand van de zoon. Maar wat we ook proberen, het apparaat werkt niet mee. We krijgen de route niet ingesteld voor de oude baas. Na speurwerk blijkt dat er wel een kaart van Frankrijk in het systeem is te vinden, maar die geeft alleen maar de hoofdroutes aan en niet de D- en N-wegen. Dan maar ouderwets de papieren kaarten er bij halen. Blijkt dat ze woensdag, nadat de auto is gerepareerd nog iets van 700 kilometer hebben af te leggen naar de uiteindelijke bestemming. En dan binnen de week dezelfde route weer terug, dan door naar Le Havre, waar ze de boot naar Engeland moeten hebben. Op die leeftijd, 700 kilometer binnen 1 dag, ga er maar aan staan. We praten nog even met ze door en de buurman beseft dat dit eigenlijk geen doen is. Na een advies van onze navigator besluit de buurman dat hij het hier ook wel naar zijn zin heeft, dat de kilometers te veel zijn. Hij bedankt Grady voor het moederlijke advies, wat hij direct aanpast een dochterlijk advies. Later op dag horen we dat ze het samen nog niet helemaal eens zijn.
De pizza is het uiteindelijk niet geworden. De mevrouw die de bar / het restaurant bestiert stond er vandaag alleen voor en zag het niet zitten om de keuken in te gaan. Hoe zo, klantgericht denken en handelen? Gelukkig hebben we nog wel wat in de koelkast staan. We hebben in ieder geval toch nog lekker gegeten.
Na de afwas de route voor morgen bepalen. Uiteindelijk besluiten we om morgen flink wat kilometers te gaan maken. Om en nabij de 460 kilometer. Naar een dorpje in de omgeving van een nog kleiner dorpje, waar we 20 jaar geleden onze eerste gezamenlijke zomervakantie hebben doorgebracht. Wij rijden naar Figeac, het kleine dorpje heet Galgan. Dus nog even de camper reisklaar maken en op tijd gaan slapen, we willen zo vroeg mogelijk starten.