Er zit een duif in de dakgoot

vrijdag 26 augustus 2016

Zoals gisteren al geschreven, hadden we een gezellige avond. Na afloop van de BBQ hebben we de camper opgezocht en hebben we deze alvast een beetje reisklaar gemaakt. Fietsen vast op het rek, stoelen en tafel in de bergruimte. Binnen alles vast een beetje opruimen zodat er tijdens het rijden niets gaat schuiven.

Gedurende de nacht heeft het behoorlijk geregend. We zijn allebei een paar keer wakker geworden van het gekletter op het dak van de camper. Maar ook dat hoort bij het kamperen, ook wanneer je luxe kampeert.

Even na acht uur zijn we beide wakker. Bakkie koffie maken, ontbijten en de laatste spullen op zijn plek leggen. Even voor negen uur nemen we afscheid van Patrice en bedanken we hem en zijn team voor de gastvrijheid. Misschien tot volgend jaar.

Grady heeft de route uitgeplozen. Ja, het is echt waar, zij kan kaartlezen. Eerst zuidwaarts in de richting van Mont Saint Michel, borden Rennes volgen, afslag 34 naar Alencon, stukje rijksweg naar Le Mans en dan even zoeken naar de juiste richting. Totaal 339 kilometer waarvan 280 kilometer over binnenwegen. Ja, ze kan echt kaartlezen en goed gidsen.

Ongeveer halverwege maken ween tussenstop voor de lunch. Bij een echt truckers-café. Denk je dat je een grote camper onder je gat hebt, tot er een chauffeur zijn wagen, geladen met hooi, naast je parkeert. Ben je toch een kleintje.  

Vlak langs het circuit van de 24 uur van Le Mans moet er een groot outlet-center zitten waar we ooit ook mooie, maar vooral veel, visspullen konden kopen. Daar willen we ook deze trip weer heen. De outlet is snel gevonden, maar waar laat je de camper? Alle parkeerplaatsen hebben een hoogte beperking, en wij zijn dus hoger dan de beperking. Dan maar ergens de camper neerzetten waar het niet mag. Een doodlopend steegje. Moet kunnen voor een klein half uurtje. Dan snel het outlet-center op. Helaas is de hengelsportwinkel verdwenen. En we hadden toch echt wel wat spullen nodig. Helaas. Dan maar naar de nabij gelegen grote Franse sportwinkel die ook langzaamaan wat vestigingen heeft in het kaaskoppenland.

Dan snel weer de route oppakken. Nog 40 kilometer te gaan. We rijden over het lange rechte stuk van het circuit tijdens de 24-uurs race van Le Mans die hier jaarlijks wordt gehouden. De vangrails staan hier standaard het hele jaar. Danny tracht de race altijd te volgen op TV. Wanneer hij gas geeft waant hij zich even deelnemer aan de race. Maar ja, met een maximum toegestane snelheid van 90 kilometer per uur, en een camper onder je kont, kun je dromen wat je wil, maar met een dergelijke snelheid en een dergelijk soort voertuig, ga je natuurlijk never nooit niet het podium bereiken.

Dan maar doorrijden naar de camping. Ooit, een jaar of 10,  12 geleden zijn we daar ook geweest. De omgeving komt langzaamaan bekend voor, ook al is er op de route naar de camping veel veranderd. Een klein half uur later hebben we de camping in Marcon gevonden, aan het Lac de Varenne. De plaats die we krijgen toegewezen is niet wat we graag gewild hadden. Een beetje dichter bij het water was wel fijn geweest. Wanneer Danny later een rondje over de camping loopt, blijkt dat de plek nog niet verkeerd is. Daar waar we graag hadden gestaan is geen enkele schaduw, en met ruim 35 graden en een onbewolkte lucht is dat toch wel erg lekker.

De plek waar we destijds hebben gestaan, hebben we ook gevonden. Toen hebben we hier 3 weken gestaan met de vouwwagen. We hebben toen gedurende een week lang heerlijk bezoek gehad van familie. Broer (zwager), schoonzus en kinderen zijn hier toen geweest. Het duurde even voordat de kinderen vriendjes en vriendinnetjes hadden gevonden, maar toen dat eenmaal het geval was, was het iedere avond feest. Zo rond een uur of 8 mochten alle kinderen even helemaal los. En hoe doe je dat beter, dan op een beetje house-muziek. Destijds was er een muzieknummer (speciaal voor kinderen) dat vertelde over een duif in de dakgoot, en daar gingen ze helemaal op los. Hossend en springend rondom de auto. Na die vakantie, als we een duif hoorden, hadden we het altijd over dit liedje. Toen ging de CD in de speler in de auto, alle deuren open en vermogen op maximaal. En dan al die jongens en meiden zien hossen, komt nog regelmatig terug in onze herinneringen.

Morgen een dagje relaxen. Misschien even op de fiets voor een vers brood. Maar morgenmiddag vooral besteden aan het plannen van de route voor de komende dagen.