Op zoek naar walvissen

maandag 30 september 2013

Na het ontbijt het busje maar weer even aan de gang gegooid. Een beetje door de omgeving getoerd en wat boodschappen gedaan. Een van de vakantie tradities kunnen we ook dit jaar in ere vasthouden. Terwijl het buiten ruim boven de dertig graden is, kopen wij een versierseltje voor in de kerstboom. Een traditie die heel lang geleden in Bremen is begonnen en proberen ieder jaar weer voort te zetten.

Grady heeft een privékliniek gespot. Komt goed van pas om de gebruikte spuit in te leveren. Zij naar binnen, uitgelegd wat er speelde en het bleek geen enkel probleem te zijn. Wel was het voor het eerst dat ze daar zo’n vraag gesteld kregen. Maar ze hadden wel een pot voor scherpe voorwerpen, daar kon de spuit wel bij. Terug naar de camping, nog een bak koffie en alvast een boterham. Even na twaalf uur zal de bus ons oppakken voor de camping. Zoals gisteren geschreven, geboekt via de campingmevrouw, het zou allemaal goed komen. We hoefden alleen nog maar even af te rekenen.

We zijn niet de enigen van de camping die staan te wachten, nog een Nederlands stel met een knulletje van drie, en nog twee meiden. Willen we de bus instappen, komen we weer eens een keertje niet voor op de lijst. De chauffeur weer bellen met kantoor, kennen ze de naam ook niet, zal wel een andere tocht zijn die is geboekt. Nee, want we hebben van deze tocht juist kortingsbonnen en die willen we natuurlijk gebruiken. Man weer bellen met kantoor, ga toch maar mee, we zullen wel zien. Nog  adressen langs om mensen op te halen, en dan naar de boot. Daar kaartjes afrekenen en los die trossen. Dus niet. Zal wel op een andere boot geboekt zijn. Weer het hele verhaal. Als we dan perse mee willen, dan kan dat wel. Dus alsnog afrekenen, krijgen geen ticket, zijn op het laatste moment toegevoegd aan de bezettingslijst, dus we moeten bij het aan boord gaan maar onze naam doorgeven. Okiedokie. Doen we dus, staan we dus wel op de lijst, twee keer twee personen, alleen de rijke tak van de familie, eindigend op een Z i.p.v. een S, was er toch niet bij. Opgelost dus.

We vinden een plekje op het bovendek. Lekker volop in de wind. Na iets meer dan een uur varen vinden we de eerste walvis. Alle gasten stonden uit te kijken naar de blow-outs om vast te kunnen stellen waar de walvissen zitten. Dat door het vele vooruit turen bijna iedereen de dolfijnen achter de boot heeft gemist, kan weinig mensen deren. Ze kwamen tenslotte voor de walvissen en niet voor de dolfijnen. Na ruim twee uur rondvaren hebben we meerder walvissen met jongen kunnen zien. Of de foto’s ook wat te zien geven, gaan we zo vaststellen. Zo ja, dan krijgen jullie ze te zien, zo nee, dan weet je waar het door komt.

Terug op de camping, maakt Grady pannenkoeken en regelt de afwas. Danny gaat aan het schrijven en het uitzoeken van de foto´s zal ook nog wel eventjes wat tijd vragen.